1 Księga Królewska 19:4
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
19:4 A sam poszedł w puszczę na jeden dzień drogi: a gdy przyszedł, i usiadł pod jednym jałowcem, życzył sobie umrzeć, i rzekł: Dosyć już, o Panie; weźmijże duszę moję, bom nie jest lepszym nad ojców moich.
Komentarz
- W puszczę – Wyobraża odosobnienie prawdziwych świętych[1]
- Weźmij duszę moją – Jak Eliasz odszedł, aby uniknąć śmierci, a następnie żądał śmieci, tak niektórzy z ludu Bożego, chociaż mocni w wierze, jednak przychodzi na nich chwila, iż ich ogarnia trwoga i zniechęcenie[2]