Ewangelia św. Mateusza 20:28

20:28 Jako i Syn człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służył, i aby dał duszę swą na okup za wielu.

Komentarz

• Podobnie jak
  1. Użył swego przykładu jako ilustracji.
• Syn Człowieczy
  1. Nie na poziomie duchowym, ale ludzkim.
  2. Aby mógł odkupić ludzkość wymogiem było, aby stał się człowiekiem. Mógł odkupić człowieka tylko poprzez stanie się człowiekiem.
• Nie przyszedł
  1. Zanim przyszedł na świat, nasz Pan zdawał sobie sprawę, że ludzkość potrzebuje Zbawiciela. Bez wątpienia, ta świadomość wpłynęła na jego decyzję o przyjęciu Bożego planu.
• Aby mu służono
  1. Nie chodzi o to, że Jezus odmawiał wszystkim, którzy chcieli mu usłużyć, ale o to, że on przyszedł w celu służenia.
  2. Nie aby Mu usługiwano, czczono lub tytułowano.
  3. Nie przyszedł na świat po to, aby zdobyć służących i osiągnąć wszystko to, co tylko mógł.
  4. Na tym polega różnica pomiędzy Nim, a innymi królami.
  5. On nie próbował używać swej mocy czy inteligencji w egoistyczny sposób, aby tylko zapewnić sobie wygodę, lecz oddał swoje życie w ofierze.
• Aby służył
  1. Znaczeniem słowa „minister” jest „ten, który służy”.
  2. Aby służyć innym.
  3. W służbie swemu Kościołowi, który jest Jego ciałem.
  4. Ponieważ ta służba był wielką pomocą dla innych oraz zgodna z wolą Ojca.
  5. Wykazując się duchem pokory, łagodności, usługi, który musi być także stanem serca i do pewnego stopnia wpływać na życie wszystkich jego prawdziwych uczniów.
  6. Przywilej służenia upadłemu rodzajowi ludzkiemu jako Odkupiciel i Odnowiciel był jedną z nagród, jakie Ojciec przedłożył swemu Synowi.
  7. Pan wszystkich, a jednocześnie sługa wszystkich.
  8. On dał siebie za przykład: wszyscy uczniowie muszą okazywać daleko idącą lojalność w stosunku do zasad Bożego rządu i tak wielką pokorę ducha, że będą szczęśliwi móc służyć każdemu w potrzebie.
  9. Duch Chrystusowy jest duchem służby: gorliwość, ciepło, energia, wszystko to, co popycha nas ku służbie w Kościele.
  10. Nasza służba zaczyna się z chwilą naszego poświęcenia. Nie jesteśmy upoważnieni do służby względem rzeczy świętych, aż do momentu wejścia na drogę, jaką Pan nam wskaże.
• I oddał
  1. Celem stania się człowiekiem było odkupienie ludzkości, zasmakowanie śmierci za każdego człowieka.
  2. On nie przyszedł po to, aby nauczał czy pisał książki. Mogli to robić inni, będąc pod natchnieniem. Ale tylko On miał doskonałe życie, które mógł oddać za życie świata.
  3. Dzieło służby Jezusa, przykład Jego posłuszeństwa i samozaparcia, chociaż były wielkim błogosławieństwem dla wszystkich, którzy żyli w tamtych czasach, jak i potem, nie były całą treścią Jego życia.
  4. Samo stanie się człowiekiem nie stanowiło ceny okupu.
  5. Ludzka egzystencja Jezusa, nasz okup, ten, który nas zastąpił, był poddany wiecznej śmierci, lecz żyje jako Boska istota, aby odnowić odkupioną ludzkość.
  6. W przeciwnym bowiem razie, Jego śmierć byłaby zaprzeczeniem woli Bożej, byłaby samobójcza i grzeszna.
  7. On nie mógł powstać z martwych jako ludzka istota, cielesna, ponieważ Jego ciało zostało oddane raz za wszystkich i na zawsze, za życie świata.
• Życie swoje
  1. Z greckiego psuche, dusza, istnienie.
  2. Śmierć Chrystusa zapewnia Adamowi i całemu jego rodzajowi jedną, pełną możliwość zbawienia.
  3. Swoje istnienie, egzystencję w formie, jaką wówczas posiadał; życie lub egzystencję jako ludzka istota. Człowiek Jezus oddał samego siebie, swoje życie, jako okup za wszystkich.
  4. Swoje życie, aby zapewnić życie potępionym grzesznikom.
  5. Nie swoje przedludzkie życie, ponieważ On nie umarł, aby stać się człowiekiem. On powiedział: Pierwej niż Abraham był, Jam jest. – Jan 5:58
• Na okup
  1. Z greckiego lutron – anti, cena w zamian.
  2. Od greckiego lutron, cena.
  3. Substytut.
  4. Wymiana.
  5. Nie tylko angielskie słowa „okup”, „zakupić”, „odkupić” oznaczają „dać jakąś rzecz w zamian lub jako substytut za inną”, ale to samo oznaczają greckie słowa, które zostały przetłumaczone jako tamte.
  6. Słowo „okup” użyte zostało w odniesieniu do ceny zakupu ludzkości oraz w odniesieniu do jej zbawienia po tym, jak została zakupiona za tę cenę.
  7. Słowo to użyte jest trzy razy w języku greckim (poza tym miejscem dodatkowo jeszcze w Mar. 10:45 oraz 1 Tym. 2:6 i oznacza ono „odzyskać przez zapłacenie ceny”, co dodatkowo wzmocnione zostało w Liście do Tymoteusza przez podkreślenie równoważności tej ceny.
  8. Jego śmierć była okupem, który uprawnia całą ludzkość do życia, a nie cierpienia w Getsemane ani trudu trzy i półletniej służby.
  9. Potwierdza to tezę, że człowiek znajdował się pod wyrokiem śmierci i musiał być spod niego wykupiony.
  10. Tylko Jezus mógł być równoważną ceną za Adama.
  11. Nikt inny, tylko człowiek Jezus.
  12. Był to pierwszy etap Boskiego planu, zrealizowany przez Jezusa, który jako nasienie Abrahamowe miał przez niego przynieść obiecane błogosławieństwo.
  13. Jego śmierć była dobrowolną ofiarą. Mógł zatrzymać swe życie jako doskonały człowiek na zawsze.
  14. Słowo użyte w tym miejscu oznacza także zbawienie ludzkości po jej kupieniu: Mamże ich wyzwolić z krainy umarłych, od śmierci ich wykupić? – Oz. 13:14
  15. Bez okupu nie byłoby zmartwychwstania umarłych.
  16. Cena okupu, jaką płaci Jezus, ma charakter progresywny i nie została jeszcze zakończoną.
  17. Byłoby absurdem uznawać Jezusa jedynie za przykład właściwego sposobu życia.
  18. Dzieło odkupienia Adama i jego rodzaju wymaga czegoś więcej niż tylko dostarczenia ceny okupu. Obejmuje także zbawienie z mocy grzechu i śmierci.
  19. Został on pokazany i omówiony Izraelowi w typach i cieniach Zakonu.
  20. Mistrz mówi nam, w jaki sposób nabył prawo do oswobodzenia więźniów grzechu i śmierci z grobu i dania im możliwości życia, restytucji dla wszystkich tych, którzy utracili życie i wszystko inne.
• Za wielu
  1. Za wszystkich.
  2. Głównym znaczeniem słowa „za” jest „zamiast”, w przypadku gdy pełnomocnik lub przedstawiciel występuje w czyimś imieniu lub „zamiast” tego, kogo reprezentuje.