Ewangelia św. Mateusza 22:2
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
22:2 Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;
Komentarz
- Podobne jest
- Nie jesteśmy powołani, aby być gośćmi na wieczerzy weselnej Baranka, lecz powołani jesteśmy, aby stać się Oblubienicą, choć pod pewnymi względami musimy zachowywać się jak ci goście.[1]
- Królestwo Niebios
- Nie ziemskie, ale niebieskie, a jego władca, uwielbiony Chrystus, nie będzie ziemskim królem, ale niebieskim, istotą najwyższego rzędu.[2]
- Przypowieści Jezusa o Królestwie Niebios zdają się zawsze odnosić do Kościoła walczącego – żyjących, śmiertelnych członków Kościoła.[3]
- Do pewnego króla
- Sprawił wesele
- Tak jak Mesjasz ma być wielkim królem ziemi, jako pośrednik w czasie swego Królestwa, tak przywilejem Ojca jest wybór Oblubienicy.[5]
- Swemu synowi