Ewangelia św. Mateusza 22:40
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
22:40 Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.
Komentarz
- Dwóch przykazaniach
- Pierwsza tablica z przykazaniami zawierała prawo regulujące zobowiązania człowieka do jego Stwórcy, druga regulowała stosunki międzyludzkie.[1]
- Każde z nich zalecało kochać bliźniego jak siebie samego, a Boga jeszcze bardziej.[2]
- Z pewnością nikt, poza doskonałym człowiekiem, nie byłby w stanie w pełni wykonać tych wymogów.[3]
- Chrześcijanie nie znajdują się pod Dziesięcioma Przykazaniami, lecz każdy Chrześcijanin oraz aniołowie znajdują się pod tymi dwoma przykazaniami.[4]
- Kościołowi dane zostało jeszcze trzecie przykazanie. Jezus powiedział: Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali. – Jan 13:34 [5]
- Cały zakon
- Bóg ma tylko jedno prawo obowiązujące jego inteligentne stworzenia, oparte na sprawiedliwości.[6]
- Jest to podstawa prawdy.[7]
- Prawo dane na Synaju posłużyło za podstawę wszystkich kolejnych systemów prawnych; to zwięzłe ujęcie jest wciąż standardem wszelkich praw pomiędzy najmądrzejszymi i najlepszymi ludźmi na ziemi.[8]
- Prawo to jest prawem Ojca. Istniało jeszcze przed przyjściem Jezusa. Istnieje nadal. Zawsze będzie istniało. Jezus go nie zakończył i nigdy go nie unieważni.[9]
- Jedynym sposobem, aby utrzymać ciągłość władzy człowieka nad ziemią, jest osiągnięcie zgodności i harmonii wykonywanej władzy z najwyższym Władcą wszechświata i jedynym prawem, miłością.[10]
- Jest tak, ponieważ zdeprawowany, cielesny umysł sprzeciwia się temu prawu Bożemu, a nie jest mu poddany; stąd muszą przyjść doświadczenia jako naturalna konsekwencja tego faktu, jak żniwo po zasiewach.[11]
- Wypełnieniem więc Zakonu jest miłość. – Rzym. 13:10. Miłość była jedynym prawem, danym w Edenie, najwyższa miłość dla Boga i miłość wzajemna, mierzona jedynie miłością do siebie samego.[12]
- I prorocy