Ewangelia św. Mateusza 4:16
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
4:16 Lud, który siedział w ciemności, widział światłość wielką, a siedzącym w krainie i w cieniu śmierci weszła im światłość.
Komentarz
- Lud
- Pogrążony w mroku
- Oddzielili się od wielkiego centrum religijnego swych czasów, żyli w większej ciemności niż ich bracia.[2]
- Ujrzał światłość wielką
- Jezusa i jego nauki.[3]
- Symbol Boga, Chrystusa, Kościoła, prawdy, wpływu sprawiedliwości.[4]
- Która zajaśniała w Kafarnaum, Betsaidzie, Chorazynie i Nazarecie, w czołowych miastach Galilei, i błogosławiła oraz zebrała niektórych, wybranych.[5]
- Pogrążeni w ciemności Galilejczycy zostali pobłogosławieni wielkim światłem, które rozbłysło pomiędzy nimi; ale z drugiej strony, był to dla nich sprawdzian, jakim jest zawsze prawda, światło.[6]
- Cała ludzkość ujrzy kiedyś światło, jakie dał Bóg.[7]
- Cieniu śmierci
- W zupełnych ciemnościach śmierci, którymi objęci byli poganie.[8]
- Byli oni pod wpływem panowania grzechu i śmierci, pod całunem ciemności, niewiedzy, zabobonów, grzechu, itd.[9]
- Kiedyś nadejdzie taki czas, gdy wszyscy zostaną oświeceni przez prawdziwą światłość, która oświeca każdego człowieka, która przyszła na świat – Jan 1:9[10]
- Rozbłysła jasność
- Zanim świat zostanie oświecony, oświecony musi zostać Kościół, skompletowany i uwielbiony wraz z Panem.[11]