Ewangelia św. Mateusza 21:43
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
21:43 Przetoż powiadam wam: Iż od was odjęte będzie królestwo Boże, i będzie dane narodowi czyniącemu pożytki jego.
Komentarz
- Królestwo Boże
- Przywileje Królestwa i jego możliwości, zaoferowane najpierw cielesnemu narodowi izraelskiemu, zostały przeniesione na Izrael duchowy.[1]
- Godność Królestwa pokazana w szkarłatnych szatach bogacza. (Łuk. 16:19) [2]
- Zostanie wam zabrane
- Czego Izrael szukał, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli; pozostali – Rzym. 11:7 [3]
- Odebrane od narodu jako całości, lecz nie od poszczególnych jednostek.[4]
- Ich obrazowa sprawiedliwość zanikła, podobnie jak obietnice dotyczące królestwa.[5]
- Izrael nie był gotowy do użycia przez Boga w błogosławieniu innych narodów, tylko jego niewielka część okazała się godna.[6]
- A dane narodowi
- Duchowemu Izraelowi, który zaczął istnieć w dniu Pięćdziesiątnicy.[7]
- Narodem świętym, ludem nabytym – 1 Piotra 2:9 [8]
- Odrębnemu i oddzielonemu od wszystkich innych, zebranemu z Żydów i pogan, wolnych i uciemiężonych, z każdego narodu i denominacji.[9]
- Lecz nie jakiemuś innemu narodowi. Bóg miał stworzyć naród święty, składający się ze świętych Żydów oraz innych, podobnych ludzi spośród wszelkich narodów.[10]
- Klasa, którą oni gardzili bardziej niż celnikami i grzesznikami, poganie, których uważali za „psy”, a spomiędzy których wybierana jest Oblubienica.[11]
- Przedstawionemu w Łazarzu w Przypowieści o Bogaczu i Łazarzu.[12]