Ewangelia św. Mateusza 22:9

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

22:9 Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.

Komentarz

  • Idźcie przeto
    1. Słudzy, Ciało Chrystusowe.[1]
  • Na rozstajne drogi
    1. Między narody, między pogan, poza Izrael; trzecie zaproszenie.[2]
  • Kogokolwiek
    1. Przypowieść ta nie mówi nam, że wszyscy usłyszeli zaproszenie na ucztę. Historia pokazuje, że była to stosunkowo niewielka część ludzkości.[3]
  • Spotkacie
    1. Nie mieli zmuszać wszystkich ludzi, jakich spotkali po drodze, lecz jedynie nalegać na nich, że mogą mieć przywilej otwarcia drzwi na ucztę weselną.[4]
  • Zaproście na wesele
    1. Trzeci podział, powołanie pogan.[5]
    2. Wędrowanie na ucztę weselną nie oznacza przeniesienia do nieśmiertelnego życia, lecz osiągnięcie stanu oczekiwania, który może być utracony z powodu braku pewnych kwalifikacji.[6]

Przypisy

  1. ↑ R-343:1
  2. ↑ R-2301:4, R-4679:4, R-5510:6, R-343:3, PD-59, NS317-6-{{{3}}}
  3. ↑ NS317-6-{{{3}}}
  4. ↑ R-5511:1
  5. ↑ R-2301:4
  6. ↑ R-58:5
Źródło: „https://notatkibiblijne.pl/index.php?title=Ewangelia_św._Mateusza_22:9&oldid=221421”