Ewangelia św. Mateusza 26:26
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
26:26 A gdy oni jedli, wziąwszy Jezus chleb, a pobłogosławiwszy łamał, i dał uczniom i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje.
Komentarz
- Wziął Jezus chleb
- Trochę przaśnego chleba, jaki pozostał.[1]
- Ustanawiając pozaobraz żydowskiej Paschy.[2]
- Po zakończeniu wieczerzy Paschalnej ustanowił chlebem i owocem winorośli zastępczą pamiątkę siebie samego.[3]
- Pamiątkę, upamiętnienie pozaobrazu.[4]
- Gdy kielich i przaśny chleb wykorzystywane są w obchodzeniu Paschy, powinna być ona za każdym razem uznawana za świętowanie pozaobrazu, a nie obrazu.[5]
- Zamiast baranka ustanowiony został przaśny chleb, przedstawiający ciało naszego Pana.[6]
- Przedstawiający ofiarowanie człowieczeństwa Chrystusa dla naszego odkupienia.[7]
- Ja jestem chleb żywota. – Jan 6:35 [8]
- Przaśny, jako znak, że nasz Pan Jezus był wolny od grzechu, był Barankiem bez skazy.[9]
- Biorąc udział w łamaniu przaśnego chleba upamiętniamy czystość, nieskazitelność i brak grzechu tego, który oddał samego siebie jako cenę okupu za całą ludzkość.[10]
- Chleb przedstawia i zastępuje cały pokarm; i rzeczywiście, pszenica uważana jest za zboże zawierające wszelkie składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach.[11]
- Biszkopty są produkowane z przaśnej mąki i mogą zostać wykorzystane.[12]
- Łamał
- Musi zostać „połamany”, aby mógł być przyswojony; podobnie i Jezus musiał być „złamany” w śmierci, ofiarowany za nasze grzechy, abyśmy mogli przyswoić sobie jego zasługę i cieszyć się życiem wiecznym.[13]
- Kościół jako całość musi być złamany poprzez „położenie życia za braci”, tak jak Chrystus położył swoje życie za wszystkich.[14]
- Również i nasze łamanie się i umieranie jako członkowie Kościoła.[15]
- Chleb, który łamiemy, czyż nie jest społecznością ciała Chrystusowego? – 1 Kor. 10:16 [16]
- W tym czasie tylko Jezus mógł przełamać chleb, wszyscy inni nie byli usprawiedliwieni.[17]
- Dawał
- Podając im chleb i wino, Mistrz obrazowo zaoferował im usprawiedliwienie i uświęcenie.[18]
- Bierzcie, jedzcie
- W dwóch znaczeniach: przyswajając sobie i ucztując na wielkim dziele uczynionym dla nas przez naszego Odkupiciela; oraz ciesząc się naszym przywilejem współ-ofiary z naszym Odkupicielem.[19]
- Prawa i przywileje, które Chrystus dobrowolnie oddał, mogą być przyswajane przez wszystkich tych, którzy Go przyjmują.[20]
- Symbolicznie obrazuje to nasz udział przez wiarę w doskonałym człowieczeństwie Jezusa.[21]
- Udział ten oznacza dla nas, po pierwsze, przyjęcie i przyswojenie przez wiarę usprawiedliwienia do ludzkich praw i przywilejów zabezpieczonych przez ofiarowanie ich przez naszego Pana.[22]
- Jedzenie i trawienie prawdy, a zwłaszcza tej prawdy; przyswajając sobie poprzez wiarę jego sprawiedliwość, zdajemy sobie sprawę, że jest on zarówno drogą jak i życiem.[23]
- Zamiar Boga w usprawiedliwieniu Kościoła poprzez wiarę ma na celu dozwolenie jego członkom ofiarowania swoich ciał jako żywych ofiar, aby mogli mieć udział z naszym Panem w jego ofierze, jako członkowie jego ciała.[24]
- Gdy będziemy mieć w nim udział, staniemy się usprawiedliwionymi poprzez przyswojenie sobie jego sprawiedliwości, poprzez poświęcenie stajemy się wraz z nim uczestnikami jednego pokruszonego chleba – pokarmu dla świata. (1 Kor. 10:16) [25]
- Biorąc udział w wspaniałych cechach jego charakteru poprzez jedzenie Jego ciała i przyswajanie sobie zasług Jego ofiary.[26]
- Jeżeli nie będziemy jedli Jego ciała (przyswajali sobie zasług Jego ofiary) i nie będziemy pili Jego krwi (poprzez współudział z nim w jego ofierze), nie będziemy mieli żywota w sobie – życia wrodzonego, nieśmiertelności. (Jan 6:53) [27]
- Jedz i pij, ukochana, mówi Król do swej Oblubienicy (Pieśń 5:1). Jedzmy i pijmy z czcią, z oddaniem, z troską, z modlitwą, czasami ze łzami.[28]
- To jest ciało moje
- Przedstawia ciało pozaobrazowego Baranka.[29]
- Przedstawia on mnie, pozaobrazowego Baranka.[30]
- Nie miał na myśli swego literalnego ciała, ponieważ on wówczas wciąż był człowiekiem.[31]
- Nie mówił o swej przedludzkiej egzystencji jako istota duchowa, lecz swej czystej, nieskalanej, ludzkiej naturze, która została ofiarowana na rzecz grzeszników.[32]
Przypisy
- ↑ R-3526:3
- ↑ R-2771:1, PD-67, SM-563
- ↑ R-4703:5
- ↑ NS75-6-{{{3}}}
- ↑ NS76-1-{{{3}}}
- ↑ SM-563
- ↑ R-1800:6
- ↑ R-2772:3
- ↑ R-5192:4
- ↑ R-4591:2, R-1636:6, R-840:3
- ↑ R-3879:6
- ↑ R-3526:6
- ↑ R-3526:4, R-740:4
- ↑ R-2772:5
- ↑ R-4591:5
- ↑ R-4591:5
- ↑ R-5341:5
- ↑ R-4703:6
- ↑ R-3526:5, R-740:6, SM-564
- ↑ R-3879:6
- ↑ R-4591:3
- ↑ R-2772:4, SM-563
- ↑ R-840:3, R-5192:4
- ↑ R-2772:4
- ↑ R-5192:5, R-840:3
- ↑ NS632-1-{{{3}}}
- ↑ NS770-5-{{{3}}}
- ↑ R-1505:1
- ↑ F-464, R-2772:3
- ↑ NS75-6-{{{3}}}
- ↑ R-3879:5, R-3526:4, R-3364:5, R-2772:3
- ↑ R-2772:3