Ewangelia św. Mateusza 26:39

26:39 A postąpiwszy trochę, padł na oblicze swoje, modląc się i mówiąc: Ojcze mój, jeźli można, niech mię ten kielich minie; a wszakże nie jako ja chcę, ale jako ty.

Komentarz

• Nieco dalej
  1. Zdając sobie sprawę, że nawet jego najdrożsi przyjaciele nie są w stanie zrozumieć smutku sytuacji, w jakiej się znalazł.
  2. Ja sam tłoczyłem do kadzi, bo spośród ludów żadnego nie było ze mną – Izaj. 63:3. Był sam, ponieważ tylko on był spłodzony z Ducha Świętego.
  3. Sam udał się do Ojca, skupiając się swymi myślami na sobie i na swej relacji z Ojcem, oraz na publicznej hańbie swej próby.
• Upadł na oblicze swoje
  1. Na kolana, twarzą do ziemi. Psychiczne cierpienie ogarnęło go z siłą, jakiej nigdy wcześniej nie doświadczył.
• Modlił się
  1. Nawet doskonała ludzka natura nie obeszła się w takiej potrzebie bez Boskiej pomocy.
• Ojcze mój
  1. Nikt nie może czytać tego fragmentu z pełną świadomością bez zdania sobie sprawy, że coś musi być nie tak z popularną teorią głoszącą, iż nasz Pan Jezus był swym Niebieskim Ojcem, Jehową.
• Niech mnie ten kielich
  1. Nie kielich śmierci, który nasz Pan miał wypić, lecz szczególna śmierć w hańbie i wstydzie.
  2. Zadawał pytanie o konieczność publicznej pogardy i pogardy okazywanej wobec złoczyńcy.
  3. Hańba, brak szacunku oraz potępienie wielce przyczyniły się do cierpienia jego doskonałej psychiki.
  4. Pytanie było, czy był On absolutnie lojalny wobec Boga, w każdym szczególe? W przeciwnym wypadku, śmierć oznaczałaby dla niego wieczne unicestwienie; nie tylko utratę niebiańskiej chwały, lecz stratę wszystkiego.
  5. Gdyby zawiódł w jakiejkolwiek części swego dzieła, wszystko zostałoby utracone, zarówno dla niego, jak i dla ludzi. Chociaż był doskonałym człowiekiem, zdawał sobie sprawę, że ciało, jakkolwiek doskonałe, nie było w stanie równać się z zadaniem.
  6. Ten sam kielich, o którym mowa była podczas Pamiątki.
• Minie
  1. Należy pamiętać, że Jego doskonały organizm był o wiele bardziej wrażliwy na ból i cierpienie tamtych chwil, niż gdyby to samo spotkało kogoś z upadłego rodu.
• Nie jako ja chcę
  1. Jako człowiek.
  2. Nie roszczę sobie żadnych praw ani nie podejmuję prób realizowania mych własnych zamiarów.
  3. Ofiara Jego woli oznaczała ofiarę wszystkiego, co miał.
  4. Nie szemrał ani nie buntował się.
  5. Każda prośba winna zawierać stosowną myśl lub wyrażenie: Niech się dzieje Twoja wola, o Boże, a nie moja.
  6. Prośba wszystkich tych, którzy są prawdziwie Pańscy we wszystkim – w sprawach doczesnych i duchowych.
• Ale jako Ty
  1. Jak mój Niebieski Ojciec.
  2. Dowodząc tym samym, że Jego zapewnienie Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją, o Boże – Hebr. 10:7 nie było pustymi słowami.
  3. Poddał się woli Ojca, dowodząc tym samym swej lojalności.
  4. Chociaż w tamtym czasie najwyraźniej nie dostrzegał niezbędności każdego aspektu swej próby, to jednak zdawał sobie sprawę, że miłość Boża była zbyt wielka, aby dozwoliła na niepotrzebny ból; tym samym ufał Mu wszędzie tam, gdzie w tamtych chwilach nie mógł odkryć Jego nieodgadnionych dróg.
  5. Wiemy, że wszystko, co nasz Pan czynił i czego wzbraniał się uczynić, było zgodne z wolą Ojca.