Ewangelia św. Mateusza 6:24

6:24 Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego będzie miał w nienawiści, a drugiego będzie miłował; albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi; nie możecie Bogu służyć i mamonie.

Komentarz

• Nikt nie może dwóm Panom służyć

  Dzieląc swe zainteresowania pomiędzy sprawy Boże i sprawy samolubne.

  Człowiek o rozdwojonej duszy, chwiejny w całym swoim postępowaniu – Jak. 1:8

  Nikt nie może właściwie pełnić służby u dwóch całkowicie przeciwnych sobie panów.

  To jedno czynię. – Filip. 3:13 Skoncentrował swój czas, swoją energię, swoje myśli na tym jednym przedmiocie lub celu.

  Ktokolwiek dzieli swe serce, ktokolwiek próbuje służyć z różną jakością pracy, z pewnością, zawiedzie.

  Stajecie się sługami tego, komu jesteście posłuszni – Rzym. 6:16 Jeżeli nasze życie pozostaje w harmonii z grzechem i niesprawiedliwością, oznacza to, że nie stoimy po stronie Pana, ale Szatana.

  Nie jest możliwe, aby dwa interesy były jednością do tego stopnia, że służba jednemu nie odciągałaby mniej lub bardziej od służby drugiemu.

  Szaleństwem jest zakładać, iż można ubiegać się o światowe zaszczyty, uznania lub bogactwa, a w tym samym czasie ubiegać się wiernie o wielką nagrodę chwały, czci i nieśmiertelności.

  Podczas gdy nie mamy się pod żadnym pozorem sprzeciwiać Boskiemu prawu, mamy wiernie służyć swoim ziemskim panom. Oni kupili nasz czas lub dużą jego ilość.

• Drugim pogardzi

  Taka dwuznaczność nie spotka się z akceptacją świata i nie umożliwi uzyskanie korzyści z obecnego życia. Jeśli uważamy, że służba mamonie będzie dla nas największą korzyścią, powinniśmy służyć jej z całego serca.

• Nie możecie Bogu służyć

  Człowiek początkowo służył tylko Bogu.

  Niewielu obecnie właściwie służy i boi się Boga.

  Lecz jedynie używać mamony i korzyści płynących z życia jako wsparcia wiodącego do {{Bóg|Boga]].

• I mamonie

  Egoistyczne zasady rządzące pieniądzem pochodzą od Szatana.

  Są na świecie dwa rodzaje miłości – miłość do świata i miłość do Boga. Są one sobie tak przeciwstawne, że nie mogą być ze sobą połączone. Musimy być albo po jednej, albo po drugiej stronie.

  Słowo „Mammon” to nazwa jednego z syryjskich bogów, boga bogactwa, chciwości, uosobienie światowości.

  Królestwem mamony jest cały świat: konfucjusza, islamski, grecko-katolicki, rzymsko-katolicki, episkopalny, prezbiteriański, metodystyczny – w zależności od miejsca i wpływów. Jest ideą większości, zbyt mądrej i przebiegłej, by być areligijną.

  Duch świata, egoizm, chciwość i miłość bogactwa.

  Sektarianizm, obawa przed człowiekiem niosącym sidła.

  Ziemskie korzyści i wygoda, których osiągnięcie wydaje się być jednym z głównych celów w życiu w chrześcijaństwie.

  Ci, którzy służą mamonie, osiągają najlepsze wyniki w sferach politycznych, kościelnych, społecznych i finansowych.

  Większość służy mamonie, starając się ją zadowolić.

  Światowe bogactwo.

  Duch Balaama, służyć Bogu, a wynagrodzenia szukać gdzie indziej.

  Zobrazowana w złotym cielcu odlanym przez Aarona.

  Gdy miłość pieniędzy, zaszczyty czy wygoda stają się wiodącą zasadą dla tych, którzy mienią się być ludem Bożym, oznacza to, że miejsce Boga zostało przez nią u nich zajęte. Są oni bałwochwalcami.