Księga Psalmów - rozdział 108

108:1 Pieśń psalmu samego Dawida.

108:2 Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

108:3 Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

108:4 Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

108:5 Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

108:6 Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

108:7 Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

108:8 Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

108:9 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

108:10 Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

108:11 Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

108:12 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

108:13 Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.

108:14 W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.