List do Hebrajczyków 4:3

4:3 Albowiem wnijdziemy do odpocznienia, którzyśmy uwierzyli, jako powiedział: Przetożem przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mojego; choć dokonane są dzieła Boże od założenia świata.

Komentarz

• Do odpocznienia wchodzimy
  1. Weszliśmy do odpocznienia.
  2. Wieczny Sabat.
  3. Ciągły Sabat.
  4. Zachowywanie Sabatu.
  5. Sabat oznacza odpoczynek, pozaobrazowym znaczeniem dla Chrześcijanina jest odpoczynek w wierze.
  6. Zachowywanie pozaobrazowego Sabatu, odpoczynek w wierze, poświęcenie, gdy odpoczęliśmy od naszych własnych uczynków na rzecz zasługi dzieła, jakie osiągnął Chrystus.
  7. Odpocznienie serca, odpocznienie umysłu, pokój Boży, który przekracza wszelkie zrozumienie (Filip. 4:7)
  8. Obecne odpocznienie, odpocznienie wiary w Chrystusa.
  9. Wiara w naszych sercach, poświęcenie i posłuszeństwo wraz ze spłodzeniem z ducha świętego wprowadza nas do niebiańskiego odpocznienia, miejsca świętego.
  10. Odpocznienie to osiągnie każdy odpowiednio do swej wiedzy i wiary – wielka wiara, wielkie odpocznienie; mała wiara, małe odpocznienie.
  11. Nasze odpocznienie w Panu jest równie kompletne jak nasza wiara w Niego.
  12. W miarę, jak rośniemy w łasce i w poznaniu Boga, tym bardziej pewna i utwierdzona staje się nasza wiara, zaś nasze odpocznienie jest proporcjonalne.
  13. Przez osiągnięcie stanu, w którym możemy uwierzyć, w którym możemy okazać i okazujemy ufność w Boga.
  14. Resztę wierzący osiąga stopniowo, w miarę, jak jego wiara się umacnia.
  15. Gdy uczyniliśmy pełne poświęcenie dla Boga.
  16. Przez wiarę odpoczywamy w Bogu. Odpoczywamy w Jego obietnicach. Nie zniechęcają nas żadne przeciwności pojawiające się w obecnym czasie.
  17. W wierze, w nadziei, w ufności, że Jezus ostatecznie wybawi wzdychające stworzenie. Od poczucia odpowiedzialności i zmartwienia co do zbawienia świata; w taki sposób, w jaki odpoczywa [Bóg|Niebieski Ojciec]].
  18. Czas wejścia przez wiarę do rzeczywistego odpocznienia rozpoczął się dla Kościoła w czasie dnia Pięćdziesiątnicy, gdy rozpoczęła się epoka ducha.
  19. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, (…) a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych – Mat. 11:28-29.
  20. Najbardziej szczęśliwy stan umysłu, jaki możemy sobie wyobrazić, to taki, który jest pełen pokoju i ufności w Panu.
  21. Jako Nowe Stworzenia odpoczywamy ustawicznie, jeżeli tylko trwamy w Panu i w Jego obietnicach.
  22. Osiągnęliśmy punkt, w którym mamy pokój Boży panujący w naszych sercach.
  23. Wchodzimy do głębszego i bardziej inteligentnego odpocznienia, jeżeli skorzystamy z pomocy, jaką Pan nam zapewnia.
  24. Jeżeli nasze serca ogarnia niepokój i nie możemy wejść do tego odpocznienia wiary, właściwym środkiem zaradczym jest podążanie do tronu łaski, abyśmy mogli przezwyciężyć tę trudność.
• Którzy uwierzyliśmy
  1. W Chrystusa.
  2. Wiara w dobrą nowinę, Ewangelię.
  3. Najbardziej wykształceni i najbardziej nieświadomi mogą osiągnąć to odpocznienie, o ile tylko uwierzą.
  4. Wiara osiągnąwszy serce, będzie w ten sposób wpływać na nasze postępowanie w życiu.
  5. Jeżeli szczerze wierzymy, pokażemy naszą wiarę przez uczynki będące z nią w harmonii.
• Częściowa wiara
  1. częściowe odpocznienie; doskonała wiara – doskonałe odpocznienie.
  2. Wiara intelektualna nie wystarczy.
  3. Ten, kto wierzy w Jezusa jako tego, który go usprawiedliwia, odpoczywa od prób wykonania tej pracy dla siebie samego.
  4. Pokłosie Żniwa
  5. Nikt nie mógł wejść do prawdziwego Sabatu, dopóki Jezus nie otworzył drogi.
• Były dokonane
  1. Bóg odpoczął, ponieważ w Jego planie wszystko zostało całkowicie i zupełnie ujęte.