List do Hebrajczyków 4:9

4:9 A tak zostaje jeszcze odpocznienie ludowi Bożemu.

Komentarz

• Pozostaje jeszcze
  1. Przyszłe odpocznienie.
  2. Jeszcze doskonalsze jakie osiągnięte zostanie w wyniku przemiany w czasie zmartwychwstania.
  3. Doskonały i wieczny odpoczynek.
  4. Inny od tego, jakim się cieszymy dzisiaj. Odpoczynek od wszelkiej pracy, podczas gdy nasze uczynki będą iść za nami. Wspaniałe błogosławieństwo zmartwychwstałego stanu.
  5. Lata sabatowe i jubileusze, które miały być obchodzone tylko w ziemi izraelskiej, przedstawiały odpocznienie, które jest dla nas przeznaczone, gdy wejdziemy do naszego obiecanego niebieskiego dziedzictwa.
• Odpocznienie
  1. Za Jordanem śmierci, ostateczne odpocznienie, niebiański Kanaan, wspaniały duchowy stan poza zasłoną ciała.
  2. Do którego wejdzie udoskonalone Nowe Stworzenie w czasie pierwszego zmartwychwstania.
  3. Nasze odpocznienie jest rzeczywistością; odpocznienie Izraela było typem.
  4. Sabat symbolizuje odpocznienie, Kościół zachowuje sabat każdego dnia.
  5. Dzień Sabatu obrazował odpocznienie, jakiego doświadcza Izrael duchowy.
  6. Odpocznienie w Kanaan było typem na odpocznienie ludu Bożego w czasie tego Wieku Ewangelii.
  7. Stan wiecznego życia, jaki zostanie osiągnięty w czasie wielkiego dnia siódmego.
  8. Przedstawia Tysiąclecie, zagwarantowane każdemu, kto będzie je gotów przyjąć przez zasługę ofiary Chrystusa.
  9. Czas wejścia do rzeczywistego odpocznienia jest już bliski, przy wprowadzeniu nowej dyspensacji.
  10. Odpocznienie od grzechu, naszych własnych słabości i niedoskonałości. Nowe stworzenia będą istotami bez skazy, niewinnymi, bez nagany.
  11. Bóg zapewnił nas o tym w ten sposób, że pierwszego dnia tygodnia wzbudził Jezusa z martwych.
  12. Najpierw wejdzie do niego Kościół, potem Żydzi, a w końcu cały świat.
• Ludu Bożego
  1. Całkowite odpocznienie, gdy Kościół zostanie przemieniony do nieśmiertelności.