List św. Jakuba 4:2
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
4:2 Pożądacie, a nie macie, zajrzycie i zawidzicie, a nie możecie dostać; wadzicie się i walczycie, wszakże nie otrzymujecie, przeto iż nie prosicie.
Komentarz
- Pożądacie, a nie macie
- Modlitwy nasze nie mają być próżnym powtarzaniem, formalnym żądaniem czegoś, co wcale nie spodziewamy się otrzymać. Mamy prosić z wiarą w nic nie wątpiąc, a o cokolwiek prosisz "wierz, że otrzymasz” Jak. 1:6. Bo co nie jest połączone z wiarą jest obłudą i grzechem [1].
- Mamy szerokie pole do modlitw będących w zupełnej zgodzie z Boskim słowem i wolą. Każde doświadczenie wiary i cierpliwości jest okazją do modlitwy o obiecaną pomoc. Każde nieudane zwycięstwo, czyli każde potknięcie się, jest okazją do modlitwy o przebaczenie, a także o Boskie błogosławieństwo, abyśmy z tej sposobności odnieśli potrzebną lekcję i w następnej podobnej próbie mogli okazać się silniejszymi i prędszymi do uciekania się o obiecaną pomoc. Każde zwycięstwo nad samym sobą jest okazją do modlitwy, abyśmy nie stali się zarozumiałymi i nadętymi, ale trwali w pokorze i czujności, gotowi odeprzeć jakikolwiek następny atak od onego nieprzyjaciela. Także każda służba dla prawdy staje się okazją do modlitwy dziękczynnej za dany nam przywilej służenia Wielkiemu Królowi, a może i cierpienia dla jego sprawy, a także jest przyczyną do modlitwy o dalsze sposobności służby i o łaskę do używania tych sposobności mądrze [2].