List św. Pawła do Kolosan 2:16

2:16 Niechajże was tedy nikt nie sądzi dla pokarmu, albo dla napoju; albo z strony święta, albo nowiu miesiąca, albo sabatów,

Komentarz

• Niechże was tedy nikt:
  1. Ponieważ nasz Pan uwolnił zarówno was, pogan jak i nas, Żydów.
  2. Wielu chrześcijan zdaje się mieszać Żydowskie Przymierze z chrześcijańskim. Wielu jest potępianych przez ich własne sumienie w przedmiocie niedzieli jako sabatu, ponieważ rzadko kiedy żyją zgodnie z wymogami Zakonu co do tego dnia.
  3. Nowe Stworzenie nie jest pod Zakonem, ale pod łaską.
  4. Mamy doceniać i strzec naszej wolności w Chrystusie.
  5. Prawo Mojżeszowe ze wszystkimi jego formami i ceremoniałami przeminęło, nikt nie jest już pod jego władzą.
• Nie sądzi:
  1. Wszyscy, którzy są w Chrystusie, mają wolność, jeżeli chodzi o święta, nowie i sabaty według Zakonu.
  2. Jeżeli ktokolwiek zamierza sądzić drugiego w tych kwestiach, taki narusza bezpośrednie przykazanie Pana.
• Święta:
  1. Dni uświęcone Zakonem, jego czasy i chwile
  2. Obraz duchowych prawd należących do Wieku Ewangelii.
  3. Apostoł nie pragnął korzystać ze swej wolności, za wyjątkiem relacji między Panem a sobą.
  4. Nowie księżyca i sabaty z pewnością nie okazałyby się przeszkodą dla Chrześcijan w czasie dosłownej ucieczki w czasie zimy (por. odmiennie Mat. 24:20-22).
• Sabatu:
  1. Chrześcijanin uwolniony od Zakonu, traktuje każdy dzień tak samo.
  2. Czwarte przykazanie w Zakonie nadanym przez Mojżesza mówiło, że ten dzień odpocznienia miał być traktowany jako poświęcony Panu.
  3. Określenie „sabat” oznaczało odpoczynek.
  4. Obchodzimy ten dzień jako zagwarantowany prawem krajowym, radując się pełni wdzięczności za tak sprzyjający czas na wielbienie Pana i badanie Pisma. Nie obchodzimy go jednak z uwagi na sabat żydowski.
  5. Duchowy Izraelita, choć wolny od Zakonu, to jednak powinien korzystać z wszelkich sposobności sprzyjających jego duchowemu odpoczynkowi, zachowywaniu sabatu.
  6. Nie może tu chodzić o jakąś z dorocznych okazji również nazywanych sabatami, ponieważ te św. Paweł już objął słowem „święta”.