List św. Pawła do Rzymian 13:11

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

13:11 A to czyńcie, wiedząc czas, iż już przyszła godzina, abyśmy się ze snu ocucili; albowiem teraz bliższe nas jest zbawienie, aniżeli kiedyśmy uwierzyli.

Komentarz

  • A to czyńcie
    1. Omówiwszy nasze obowiązki względem władców i bliźnich, apostoł następnie przechodzi do kwestii obowiązków chrześcijanina względem jego samego.[1]
  • Wiedząc, że już czas
    1. Wiedząc, że krótki jest czas, kiedy możemy budować charakter na podobieństwo Boże i Chrystusa.[2]
    2. Czas ustanowienia Królestwa jest bardzo bliski.[3]
    3. Bliskość dnia Chrystusowego, gdy cnota spotka się ze sprawiedliwą nagrodą.[4]
    4. Chronologia jest podstawą niemal wszystkich proroczych interpretacji, jakie zostały wyprowadzone, ale chronologia biblijna nie jest podana z wielką dokładnością: pominąwszy szczegóły, istnieją w niej wyłomy.[5]
    5. Przyjmowanie przez nas chronologii oparte jest na wierze, że Bóg chciał, abyśmy mieli pewne poznanie czasów i chwil, ale że drugiej strony Jego zamiarem było, aby to poznanie było na tyle nieokreślone i niejasne, aby nadal wymagało naszej wiary.[6]
    6. Wszyscy czytelnicy winni dokonywać samodzielnej oceny linii chronologii.[7]
    7. Oczekujemy, że Federacja Kościołów osiągnie apogeum swej organizacji i władzy przed zupełnym zakończeniem Wieku Ewangelii i uwielbieniem ostatnich członków Kościoła.[8]
  • Abyście się ze snu obudzili
    1. Z greckiego „egerio”, wzbudzili, poruszyli.[9]
    2. W celu lepszego naśladowania i bliższej społeczności z Bogiem.[10]
    3. Czas na gorliwe poszukiwanie i samoocenę, nie pozwalając, aby rzeczy obecnego złego świata absorbowały nasze myśli i energię, a tym samym, aby zagroziły naszym niebiańskim nadziejom.[11]
    4. Każdego dnia, tygodnia, miesiąca i roku powinniśmy być bardziej rozbudzeni, bardziej gorliwi, bardziej doceniający nasze wspaniałe przywileje.[12]
    5. Pomagajmy budzić się wszystkim mądrym pannom z letargu wywołanego niezrozumieniem Bożego Słowa.[13]
    6. Apostoł zwracał się do Chrześcijan, w których rozpoczęło się nowe życie. Jednakże po pierwszym okresie, kiedy Chrześcijanin odwraca się od grzechu do sprawiedliwości, następuje pewna miara nieostrożności.[14]
    7. Z drzemki, ducha tego świata, gdy piękne prawdy zatracą część swej świeżości.[15]
    8. Z niewiedzy, uprzedzeń, ślepoty.[16]
    9. Niektórzy, otoczeni troskami tego życia albo strudzeni walką z grzechem, stali się senni, a zatem, potrzebują tego pobudzającego napomnienia.[17]
  • Bliższe jest
    1. Nie wiemy dokładnie, ile dni pozostało do przemiany w pierwszym zmartwychwstaniu; nie możemy z całą pewnością powiedzieć, w jakim dniu lub godzinie rozpoczną się mesjańskie błogosławieństwa. Ale one się zbliżają.[18]
    2. Powinno to zwiększyć naszą gorliwość.[19]
    3. W miarę, jak dostrzegamy kierownictwo Boskiej opatrzności, niech Boża dobroć i miłosierdzie stymulują naszą ufność w Nim pokładaną. Złóżmy dziękczynienie za to, co minęło i podnieśmy głowy wiedząc, że nasze wybawienie jest blisko.[20]
    4. Koniec Wieku Ewangelii jest już u drzwi. Zakończy się on w czasie Wielkiego Ucisku. Ten wielki kryzys, wielkie starcie, które pochłonie duchowe niebiosa i ziemię, jest już bardzo blisko.[21]
    5. Ta bliskość powinna sprawić, że wiele aspektów zbawienia stanie się bardziej widocznymi. W ten sposób dostrzegamy, że położone zostały podwaliny pod powrót Bożej łaski do ludzkości – ofiara za grzech i pojednanie.[22]
    6. Bliżej niż gdy pierwsi członkowie Ciała Chrystusowego rozpoczęli wędrówkę tą wąska drogą samoofiary.[23]
    7. Apostoł pisał po upływie czterech tysięcy lat i gdy piąte tysiąclecie się rozpoczęło. My żyjemy w czasie, gdy całe sześć tysięcy lat minęło i Tysiąclecie pod względem chronologicznym się już rozpoczęło.[24]
    8. Pierwotny Kościół mógł wypowiadać się na temat czasu jedynie z ogólnego punktu widzenia. Wiedzieli oni, że czas upływa, zaś dzień wybawienia nadciągał i że był bliżej, niż kiedy po raz pierwszy uwierzyli.[25]
  • Nasze zbawienie
    1. Nie wiemy dokładnie, ile jeszcze dni pozostało do tej wspaniałej chwili.[26]
    2. Tylko „wierzący” pojmują „nadzieję zbawienia” i oczekują jej wiarą. Jesteśmy dziedzicami zbawienia i jesteśmy mocą Bożą strzeżeni przez wiarę ku zbawieniu1 Tes. 5:8, Hebr. 1:14, 1 Piotra 1:5. [27]
  • Niż kiedy uwierzyliśmy
    1. Gdy po raz pierwszy uwierzyliśmy.[28]
    2. Nic nie może wzruszyć naszej wiary w Boski plan wieków – że wszystkie rodzaje ziemi będą błogosławione, że Bóg posłał swego Syna, aby stał się Zbawicielem człowieka, że Kościół został powołany do współudziału z Jezusem.[29]
    3. Wierny jest ten, który was powołuje; On też tego dokona1 Tes. 5:24. [30]

Przypisy

  1. R-3180:5
  2. R-3830:5
  3. R-5450:3
  4. R-1789:4
  5. R-5450:5
  6. R-5450:5
  7. R-5450:6
  8. R-5450:6
  9. R-1512:2
  10. R-3830:6
  11. R-5770:3
  12. R-4401:6
  13. HG-264
  14. R-4401:5
  15. R-4401:5
  16. R-3180:5
  17. R-3830:6
  18. R-5450:2
  19. R-3295:2
  20. R-2738:4
  21. R-5450:3
  22. HG-670
  23. R-4513:4
  24. R-4401:6
  25. R-3030:5
  26. R-5450:2
  27. R-2051:2
  28. R-4513:4
  29. R-5450:2
  30. R-5450:2