List św. Pawła do Rzymian 13:11
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
13:11 A to czyńcie, wiedząc czas, iż już przyszła godzina, abyśmy się ze snu ocucili; albowiem teraz bliższe nas jest zbawienie, aniżeli kiedyśmy uwierzyli.
Komentarz
- A to czyńcie
- Omówiwszy nasze obowiązki względem władców i bliźnich, apostoł następnie przechodzi do kwestii obowiązków chrześcijanina względem jego samego.[1]
- Wiedząc, że już czas
- Wiedząc, że krótki jest czas, kiedy możemy budować charakter na podobieństwo Boże i Chrystusa.[2]
- Czas ustanowienia Królestwa jest bardzo bliski.[3]
- Bliskość dnia Chrystusowego, gdy cnota spotka się ze sprawiedliwą nagrodą.[4]
- Chronologia jest podstawą niemal wszystkich proroczych interpretacji, jakie zostały wyprowadzone, ale chronologia biblijna nie jest podana z wielką dokładnością: pominąwszy szczegóły, istnieją w niej wyłomy.[5]
- Przyjmowanie przez nas chronologii oparte jest na wierze, że Bóg chciał, abyśmy mieli pewne poznanie czasów i chwil, ale że drugiej strony Jego zamiarem było, aby to poznanie było na tyle nieokreślone i niejasne, aby nadal wymagało naszej wiary.[6]
- Wszyscy czytelnicy winni dokonywać samodzielnej oceny linii chronologii.[7]
- Oczekujemy, że Federacja Kościołów osiągnie apogeum swej organizacji i władzy przed zupełnym zakończeniem Wieku Ewangelii i uwielbieniem ostatnich członków Kościoła.[8]
- Abyście się ze snu obudzili
- Z greckiego „egerio”, wzbudzili, poruszyli.[9]
- W celu lepszego naśladowania i bliższej społeczności z Bogiem.[10]
- Czas na gorliwe poszukiwanie i samoocenę, nie pozwalając, aby rzeczy obecnego złego świata absorbowały nasze myśli i energię, a tym samym, aby zagroziły naszym niebiańskim nadziejom.[11]
- Każdego dnia, tygodnia, miesiąca i roku powinniśmy być bardziej rozbudzeni, bardziej gorliwi, bardziej doceniający nasze wspaniałe przywileje.[12]
- Pomagajmy budzić się wszystkim mądrym pannom z letargu wywołanego niezrozumieniem Bożego Słowa.[13]
- Apostoł zwracał się do Chrześcijan, w których rozpoczęło się nowe życie. Jednakże po pierwszym okresie, kiedy Chrześcijanin odwraca się od grzechu do sprawiedliwości, następuje pewna miara nieostrożności.[14]
- Z drzemki, ducha tego świata, gdy piękne prawdy zatracą część swej świeżości.[15]
- Z niewiedzy, uprzedzeń, ślepoty.[16]
- Niektórzy, otoczeni troskami tego życia albo strudzeni walką z grzechem, stali się senni, a zatem, potrzebują tego pobudzającego napomnienia.[17]
- Bliższe jest
- Nie wiemy dokładnie, ile dni pozostało do przemiany w pierwszym zmartwychwstaniu; nie możemy z całą pewnością powiedzieć, w jakim dniu lub godzinie rozpoczną się mesjańskie błogosławieństwa. Ale one się zbliżają.[18]
- Powinno to zwiększyć naszą gorliwość.[19]
- W miarę, jak dostrzegamy kierownictwo Boskiej opatrzności, niech Boża dobroć i miłosierdzie stymulują naszą ufność w Nim pokładaną. Złóżmy dziękczynienie za to, co minęło i podnieśmy głowy wiedząc, że nasze wybawienie jest blisko.[20]
- Koniec Wieku Ewangelii jest już u drzwi. Zakończy się on w czasie Wielkiego Ucisku. Ten wielki kryzys, wielkie starcie, które pochłonie duchowe niebiosa i ziemię, jest już bardzo blisko.[21]
- Ta bliskość powinna sprawić, że wiele aspektów zbawienia stanie się bardziej widocznymi. W ten sposób dostrzegamy, że położone zostały podwaliny pod powrót Bożej łaski do ludzkości – ofiara za grzech i pojednanie.[22]
- Bliżej niż gdy pierwsi członkowie Ciała Chrystusowego rozpoczęli wędrówkę tą wąska drogą samoofiary.[23]
- Apostoł pisał po upływie czterech tysięcy lat i gdy piąte tysiąclecie się rozpoczęło. My żyjemy w czasie, gdy całe sześć tysięcy lat minęło i Tysiąclecie pod względem chronologicznym się już rozpoczęło.[24]
- Pierwotny Kościół mógł wypowiadać się na temat czasu jedynie z ogólnego punktu widzenia. Wiedzieli oni, że czas upływa, zaś dzień wybawienia nadciągał i że był bliżej, niż kiedy po raz pierwszy uwierzyli.[25]
- Nasze zbawienie
- Nie wiemy dokładnie, ile jeszcze dni pozostało do tej wspaniałej chwili.[26]
- Tylko „wierzący” pojmują „nadzieję zbawienia” i oczekują jej wiarą. Jesteśmy dziedzicami zbawienia i jesteśmy mocą Bożą strzeżeni przez wiarę ku zbawieniu – 1 Tes. 5:8, Hebr. 1:14, 1 Piotra 1:5. [27]
- Niż kiedy uwierzyliśmy
- Gdy po raz pierwszy uwierzyliśmy.[28]
- Nic nie może wzruszyć naszej wiary w Boski plan wieków – że wszystkie rodzaje ziemi będą błogosławione, że Bóg posłał swego Syna, aby stał się Zbawicielem człowieka, że Kościół został powołany do współudziału z Jezusem.[29]
- Wierny jest ten, który was powołuje; On też tego dokona – 1 Tes. 5:24. [30]
Przypisy
- ↑ R-3180:5
- ↑ R-3830:5
- ↑ R-5450:3
- ↑ R-1789:4
- ↑ R-5450:5
- ↑ R-5450:5
- ↑ R-5450:6
- ↑ R-5450:6
- ↑ R-1512:2
- ↑ R-3830:6
- ↑ R-5770:3
- ↑ R-4401:6
- ↑ HG-264
- ↑ R-4401:5
- ↑ R-4401:5
- ↑ R-3180:5
- ↑ R-3830:6
- ↑ R-5450:2
- ↑ R-3295:2
- ↑ R-2738:4
- ↑ R-5450:3
- ↑ HG-670
- ↑ R-4513:4
- ↑ R-4401:6
- ↑ R-3030:5
- ↑ R-5450:2
- ↑ R-2051:2
- ↑ R-4513:4
- ↑ R-5450:2
- ↑ R-5450:2