List św. Pawła do Rzymian 13:12

13:12 Noc przeminęła, a dzień się przybliżył; odrzućmyż tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości.

Komentarz

• Noc
  1. Ten okres ciemności, jaki rozpoczął się po upadku Adama.
  2. Sześć dni poprzedzających Wiek Tysiąclecia tworzy noc, w której obfituje grzech, gdzie ciemność okrywa ziemię i mrok narody – Izaj. 60:2.
  3. Naród żydowski miał światło księżyca, przymierze Zakonu i jego obietnice, które świeciły odbitym światłem słonecznym. Jednakże często odchodzili oni od światła swego prawa i kroczyli w mrokach.
  4. Jest to czas wspomniany przez proroka, gdzie Wieczorem bywa płacz – Psalm 30:6.
• Przeminęła
  1. Ponad dwie trzecie minęły w czasie, gdy Apostoł pisał tamte słowa.
  2. Bez względu na punkt widzenia, z którego spoglądamy na tę sprawę, musimy uznać, że spora część nocy grzechu przeminęła. Poranek nowej dyspensacji musi być blisko.
  3. Krótki czas, z Boskiego punktu widzenia, a nawet z ludzkiej perspektywy jest to krótki czas dla każdej jednostki.
• Dzień
  1. Wiek Tysiąclecia jest uznawany za siódmy dzień – dzień sabatu albo odpoczynku.
  2. Wiek Tysiąclecia już się rozpoczął, dzień Pański nadszedł, teraz trwa.
  3. Wspaniały dzień Sabatu.
  4. Ostatni dzień, wielki siódmy dzień.
  5. Z różnych perspektyw Wiek Ewangelii może być nazywany dniem albo pierwsze przyjście naszego Pana, albo Reformacja, jaka nastąpiła po Ciemnych Wiekach, albo czas obecny. Lecz słońce sprawiedliwości powstanie teraz.
  6. Żyjemy u wczesnego zarania nowej dyspensacji, a gdy tylko zbiory żniwa Wieku Ewangelii zostaną zgromadzone, wówczas królestwa tego świata staną się Królestwem naszego PanaObj. 11:!5.
  7. Gdy cnota spotka się ze sprawiedliwą nagrodą, a grzech i samolubstwo zostaną obnażone w całej swej obrzydliwej deformacji.
• Się przybliżył
  1. Apostołowie i pierwotny kościół żyli w czasie piątego dnia. Między nimi a dniem siódmym miał przyjść jeszcze tylko jeden dzień.
  2. O ileż bardziej stosowne jest to napomnienie w stosunku do nas, którzy żyjemy teraz, którzy widzimy oczami wiary Gwiazdę Poranną i pierwsze promienie światła poranku Tysiąclecia.
  3. Żyjemy w czasie brzasku nowej dyspensacji.
  4. Już teraz pojawiają się szare pasma brzasku.
  5. Zamiarem Pana było, aby drugie przyjście było ustawiczną zachętą na przestrzeni całego wieku.
  6. W czasie tej wielkiej rewolucji intelektualnej, podczas wspaniałego Dnia Jehowy, pokrzepiającym jest widzieć, że mgliste zarysy Bożego planu zaczynają świtać w umysłach szczerych osób myślących.
• Odrzućmy
  1. Prowadźmy życie zgodne z naszym obywatelstwem i naszymi zobowiązaniami względem Księcia Światłości, stawiając opór księciu ciemności, jego uczynkom i sposobom postępowania.
  2. Ponieważ nie sprzyjamy już więcej dziełom mroku.
• Uczynki ciemności
  1. Bo oto ciemność okrywa ziemię i mrok narody – Izaj. 60:2. Szatan jest nazwany księciem ciemności i działa on w synach opornych (Szablon:Efez.).
  2. Ciemność jest rezultatem niewiedzy, uprzedzeń i niezrozumienia – cały świat pogański pogrążony jest w wielkiej ciemności.
  3. Uczynki czynione w mroku, uczynki grzechu. Co do zasady, nie są one dokonywane otwarcie.
  4. Zło przyniosło ze sobą smutek i ciemność niewiedzy oraz przesądy pośród ludzkości, aż ludzkie sprawy uległy demoralizacji.
  5. Niesprawiedliwość.
  6. Przesądy i niewiedza.
  7. Wszystko, co jest samolubne i grzeszne.
  8. Wszystko odnoszące się do grzechu i błędu.
  9. Wszelkie uczynki, które nie będą w stanie uzyskać całkowitej akceptacji w świetle nowej dyspensacji.
  10. Rzeczy tajemne, które nie znajdują się w pełnej harmonii z Panem.
  11. Od wszelkiego rodzaju zła z dala się trzymajcie – 1 Tes. 5:22. Byłoby sprzeczne ze sprawiedliwością, gdybyśmy czynili inaczej, w tym również gdybyśmy nie powstrzymywali się od samego zła, ponieważ umiłowaliśmy czystość i lubujemy się w moralnej doskonałości.
  12. Boża moc jest silniejsza niż gniew człowieka i sprawia, że oddaje Mu cześć; tych, którzy nie osiągną dobra, lecz będą przeinaczać Boskie rozrządzenia, tacy zostaną powstrzymani (Psalm 76:11).
  13. Pod względem poznania Bożego planu oraz zrozumienia znaczenia obietnicy danej Abrahamowi i jego potomstwu, co do błogosławienia świata, Żydzi znajdowali się w mrokach.
• Odrzućmy tedy
  1. My, którzy jesteśmy z dnia.
  2. Większość świata, z pewnością, wolałaby czynić dobro niż zło, gdyby tylko warunki były korzystne. Jednakże Pan teraz powołuje tych, którzy mówią: Poświęcę wszystko, co mam, aby czynić to, co prawe.
• Obleczmy się
  1. Abyśmy w tym dniu uzyskali akceptację.
  2. Jako niezbędne przygotowanie przed próbami tego szczególnego czasu.
  3. Zaciągnęliśmy się do armii Chrystusa i będziemy walczyć z wrogami naszej nowej natury. Będziemy się gorliwie starać, abyśmy zostali uznani za godnych połączenia z Panem w Jego Królestwie sprawiedliwości.
  4. Zmieniamy naszą wolę oraz nasze zewnętrzne zachowanie i zwyczaje życia, co pozwala nam reprezentować naszego Pana, jako Jego ambasadorzy – odmienieni na podobieństwo naszego Pana, w miarę, jak coraz wyraźniej rozpoznajemy Jego wspaniały charakter.
• Zbroję światłości
  1. Zbroję sprawiedliwości i prawdy.
  2. Aby was chroniła, nie jak szata, lecz jako zbroja na szacie – przywdziawszy pancerz sprawiedliwości (…) i miecz Ducha – Efezj. 6:14, Efezj. 6:17.
  3. Zbroję, która chroni przed strzałami przeciwnika, która obejmuje również przyłbicę zbawienia.
  4. Światłość jest tarczą chrześcijanina, zaś jej promienie dosięgają każdego zakątka ziemskiej nieczystości.
  5. Zupełną zbroję Bożą, nie jako niepotrzebny ciężar, lecz jako ochronę w bitwie.
  6. Abyśmy w tym dniu uzyskali akceptację.
  7. Chrześcijanin uczy się ze swej słabości i Bożego miłosierdzia, wzmacniając się dzień po dniu w walce o to, co prawe.
  8. Ci, którzy będą współdziedzicami z Mesjaszem, muszą nauczyć się posłuszeństwa. Muszą być oni posłuszni nie tylko w zachowaniu zewnętrznym, lecz muszą okazywać posłuszeństwo wewnątrz, względem ducha, czyli intencji, Bożego prawa.
  9. Żydzi mieli gwiazdy – Abrahama, Dawida i proroków. Były to postacie, które rzucały mniej lub więcej światła na ich ścieżkę.
  10. Gdy Jezus przyszedł, był On wybranym przez Boga na światłość świata. Lecz nie był On światłem dla wszystkich. Jego światło jaśniało, ale nie było powszechne i niekiedy mało znane z powodu niewiedzy i powszechnej ślepoty.
  11. Gdziekolwiek pojawia się prawdziwe światło Jezusa, wówczas gani ono uczynki ciemności.
  12. Prawdziwe dzieci Boże, na podobieństwo świec, mają świecić na świeczniku (a nie pod korcem), aby dawać światło dla wszystkich znajdujących się w mroku dookoła.