1 Księga Mojżeszowa - rozdział 14: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
m (1 wersja) |
||
(Nie pokazano 47 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{1 Mojż. 14:1 | {{1 Mojż.|14:1|BG}} | ||
{{1 Mojż.|14:2|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:3|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:4|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:5|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:6|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:7|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:8|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:9|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:10|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:11|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:12|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:13|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:14|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:15|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:16|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:17|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:18|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:19|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:20|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:21|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:22|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:23|BG}} | |||
{{1 Mojż.|14:24|BG}} | |||
[[Category:1 Księga Mojżeszowa|14]] |
Aktualna wersja na dzień 18:21, 9 sie 2015
14:1 I stało się za dni Amrafela, króla Senaarskiego, Aryjocha, króla Ellasarskiego, Chodorlahomera, króla Elamskiego i Tydala, króla Goimskiego:
14:2 Że podnieśli wojnę przeciw Borowi królowi Sodomskiemu, i przeciw Bersie królowi Gomorskiemu, i Senaabowi królowi Adamackiemu, i Semeberowi królowi Seboimskiemu, i królowi Belamskiemu, to jest Zoarskiemu.
14:3 Wszyscy ci zaciągnęli się w dolinę Syddym, ta jest teraz morzem słonem.
14:4 Bo ci dwanaście lat służyli Chodorlahomerowi, a trzynastego roku odstąpili od niego.
14:5 A tak roku czternastego wyciągnął Chodorlahomer z królmi, którzy z nim byli, i poraził Rafaimy w Astarot Karnaimie, i Zuzymy w Hamie, i Emimy w Sawie Karyjataim.
14:6 Także Chorajczyki na górze ich Seir, aż do równiny Paran, która jest przy puszczy.
14:7 Potem się wrócili, i przyciągnęli do En Myspat, która jest Kades, i wybili wszystkę krainę Amalekitów; także też Amorrejczyka mieszkającego w Hasesontamar.
14:8 Tedy wyciągnął król Sodomski, i król Gomorski, i król Adamacki, i król Zeboimski, i król Belamski, to jest Zoarski, i uszykowali się ku bitwie przeciwko im w dolinie Syddym.
14:9 Przeciwko Chodorlahomerowi królowi Elamskiemu, i Tydalowi królowi Goimskiemu, i Amrafelowi królowi Senaarskiemu, i Aryjochowi królowi Ellasarskiemu, czterech królów, przeciw pięciu.
14:10 A w onej dolinie Syddym, było wiele studzien iłowatych; i uciekali król Sodomski i Gomorski, a polegli tam, a którzy zostali, na górę uciekli.
14:11 A zabrawszy wszystkę majętność Sodomską, i Gomorską, i wszystkę żywność ich, odciągnęli.
14:12 Zabrali też Lota synowca Abramowego, i majętność jego, i poszli; bo on mieszkał w Sodomie.
14:13 I przyszedł jeden, który uszedł, i oznajmił to Abramowi Hebrejczykowi, który mieszkał w równinach Mamrego Amorrejczyka, brata Eschola, i brata Anera; ci bowiem uczynili byli przymierze z Abramem.
14:14 A usłyszawszy Abram, iż był pojmany brat jego, wyprawił ćwiczonych sług swoich zrodzonych w domu swym, trzy sta i osiemnaście, i gonił je aż do Dan.
14:15 I rozdzieliwszy się przypadł na nie w nocy, sam i słudzy jego, i poraził je; i gonił je aż do Hoby, która leży po lewej stronie Damaszku.
14:16 I odebrał nazad wszystkę majętność, także i Lota brata swego z majętnością jego wrócił, także i niewiasty, i lud.
14:17 Tedy wyszedł król Sodomski przeciw niemu, gdy się wracał od porażki Chodorlahomera, i królów, którzy z nim byli na dolinie Sawe, która jest doliną królewską.
14:18 A Melchisedek, król Salemski, wyniósł chleb i wino; a ten był kapłanem Boga najwyższego.
14:19 I błogosławił mu, a rzekł: Błogosławiony Abram od Boga najwyższego, dzierżawcy nieba i ziemi.
14:20 I błogosławiony Bóg najwyższy, który podał nieprzyjacioły twe w rękę twoję; i dał mu Abram dziesięcinę ze wszystkiego.
14:21 Zatem rzekł król Sodomski do Abrama: Daj mi ludzie, a majętność pobierz sobie.
14:22 Tedy rzekł Abram królowi Sodomskiemu: Podniosłem rękę swą ku Panu Bogu najwyższemu, dzierżawcy nieba i ziemi;
14:23 Że i najmniejszej nitki ani rzemyczka obuwia nie wezmę ze wszystkiego, co twego jest; żebyś nie rzekł: Jam zbogacił Abrama.
14:24 Okrom tego, co strawili słudzy, i okrom działu mężów, którzy chodzili ze mną, Anera, Eschola, i Mamrego; ci niech wezmą dział swój.