3 Księga Mojżeszowa - rozdział 2: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (1 wersja)
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 47 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{3 Mojż. 2:1}}
{{3 Mojż.|2:1|BG}}
{{3 Mojż. 2:2}}
{{3 Mojż. 2:3}}
{{3 Mojż. 2:4}}
{{3 Mojż. 2:5}}
{{3 Mojż. 2:6}}
{{3 Mojż. 2:7}}
{{3 Mojż. 2:8}}
{{3 Mojż. 2:9}}
{{3 Mojż. 2:10}}
{{3 Mojż. 2:11}}
{{3 Mojż. 2:12}}
{{3 Mojż. 2:13}}
{{3 Mojż. 2:14}}
{{3 Mojż. 2:15}}
{{3 Mojż. 2:16}}


{{3 Mojż.|2:2|BG}}


[[Category:3 Księga Mojżeszowa|002]]
{{3 Mojż.|2:3|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:4|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:5|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:6|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:7|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:8|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:9|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:10|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:11|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:12|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:13|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:14|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:15|BG}}
 
{{3 Mojż.|2:16|BG}}
 
 
 
[[Category:3 Księga Mojżeszowa|002]]

Aktualna wersja na dzień 18:28, 9 sie 2015

2:1 Gdyby też kto ofiarować chciał dar ofiary śniednej Panu, pszenna mąka będzie ofiara jego; i poleje ją oliwą, i nakładzie na nią kadzidła.

2:2 I przyniesie ją do synów Aaronowych, kapłanów, a weźmie stąd pełną garść swoję tej pszennej mąki, i tej oliwy, ze wszystkiem kadzidłem; i zapali to kapłan na pamiątkę jej na ołtarzu; ofiara ognista jest ku wdzięcznej wonności Panu;

2:3 Ale co zostanie od onej ofiary śniednej, Aaronowi i synom jego będzie; najświętsza rzecz jest z ognistych ofiar Panu.

2:4 A jeźlibyś też ofiarował dar ofiary śniednej w piecu pieczonej, niechże będzie z pszennej mąki placek przaśny zagnieciony w oliwie, i kreple przaśne, pomazane oliwą.

2:5 Jeźliże zaś ofiarę śniedną smażoną w pańwi ofiarować będziesz, niechże będzie z mąki pszennej zagniecionej w oliwie, oprócz zakwaszenia.

2:6 Połamiesz ją na kęsy, i polejesz ją oliwą; ofiara to śniedna jest.

2:7 A jeźli ofiarę śniedną w kotle zgotowaną ofiarować będziesz, z mąki pszennej z oliwą będzie.

2:8 I przyniesiesz ofiarę śniedną z tych rzeczy sprawioną Panu, i oddasz ją kapłanowi, a odniesie ją na ołtarz.

2:9 I weźmie kapłan z onej ofiary śniednej pamiątkę jej, i zapali na ołtarzu; ofiara to ognista ku wdzięcznej wonności Panu.

2:10 A co pozostanie od onej ofiary śniednej, Aaronowi i synom jego będzie; najświętsza rzecz jest z ognistych ofiar Panu.

2:11 Wszelka ofiara śniedna, którą ofiarować będziecie Panu, bez kwasu będzie; bo żadnego kwasu i żadnego miodu nie będziecie zapalać na ofiarę ognistą Panu.

2:12 Tylko w ofiarach pierwiastek ofiarować to będziecie Panu; ale na ołtarz nie będziecie ich kłaść ku wdzięcznej wonności.

2:13 Każdy dar ofiary twojej śniednej solą posolisz a nie odejmiesz soli przymierza Boga twojego od ofiary twojej śniednej; przy każdej ofierze twojej ofiarować będziesz sól.

2:14 A jeźli ofiarować będziesz ofiarę śniedną z pierwszych urodzajów Panu, świeże kłosy uprażysz ogniem, a zboże wykruszone z kłosów świeżych ofiarować będziesz na ofiarę śniedną pierwszych urodzajów twoich;

2:15 I nalejesz na nią oliwy, a nakładziesz na nią kadzidła; bo ofiara śniedna jest.

2:16 Tedy zapali kapłan pamiątkę jej ze zboża wykruszonego jej, i z oliwy jej, ze wszystkiem kadzidłem jej; bo ofiara ognista jest Panu.