1 Księga Samuela - rozdział 7: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{1 Sam. 7:1}}
{{1 Sam.|7:1|BG}}
{{1 Sam. 7:2}}
{{1 Sam. 7:3}}
{{1 Sam. 7:4}}
{{1 Sam. 7:5}}
{{1 Sam. 7:6}}
{{1 Sam. 7:7}}
{{1 Sam. 7:8}}
{{1 Sam. 7:9}}
{{1 Sam. 7:10}}
{{1 Sam. 7:11}}
{{1 Sam. 7:12}}
{{1 Sam. 7:13}}
{{1 Sam. 7:14}}
{{1 Sam. 7:15}}
{{1 Sam. 7:16}}
{{1 Sam. 7:17}}


{{1 Sam.|7:2|BG}}


[[Category:1 Księga Samuela|007]]
{{1 Sam.|7:3|BG}}
 
{{1 Sam.|7:4|BG}}
 
{{1 Sam.|7:5|BG}}
 
{{1 Sam.|7:6|BG}}
 
{{1 Sam.|7:7|BG}}
 
{{1 Sam.|7:8|BG}}
 
{{1 Sam.|7:9|BG}}
 
{{1 Sam.|7:10|BG}}
 
{{1 Sam.|7:11|BG}}
 
{{1 Sam.|7:12|BG}}
 
{{1 Sam.|7:13|BG}}
 
{{1 Sam.|7:14|BG}}
 
{{1 Sam.|7:15|BG}}
 
{{1 Sam.|7:16|BG}}
 
{{1 Sam.|7:17|BG}}
 
 
 
[[Category:1 Księga Samuela|007]]

Aktualna wersja na dzień 18:36, 9 sie 2015

7:1 Przyszli tedy mężowie z Karyjatyjarym, i odwieźli skrzynię Pańską, a wnieśli ją do domu Abinadabowego w Gabaa; a Eleazara syna jego poświęcili, aby strzegł skrzyni Pańskiej.

7:2 I stało się, gdy od onego dnia, jako została skrzynia w Karyjatyjarym, wyszedł niemały czas, to jest dwadzieścia lat, że płakał wszystek dom Izraelski za Panem.

7:3 I rzekł Samuel do wszystkiego domu Izraelskiego mówiąc: Jeźliże ze wszystkiego serca waszego nawracacie się do Pana, wyrzućcież bogi cudze z pośrodku siebie, i Astarota, a zgotujcie serce wasze Panu, i służcie jemu samemu, tedyć was wybawi z ręki Filistynów.

7:4 Przetoż wyrzucili synowie Izraelscy Baala i Astarota, a służyli Panu samemu.

7:5 Tedy rzekł Samuel: Zgromadźcie wszystkiego Izraela do Masfa, abym się modlił za wami Panu.

7:6 A tak zgromadzili się do Masfa, a czerpając wodę, wylewali przed Panem, i pościli tam dnia onego, mówiąc: Zgrzeszyliśmy Panu. I sądził Samuel syny Izraelskie w Masfa.

7:7 A gdy usłyszeli Filistynowie, że się zgromadzili synowie Izraelscy do Masfa, ruszyły się książęta Filisyńskie przeciw Izraelowi. Co gdy usłyszeli synowie Izraelscy, zlękli się przed Filistynami.

7:8 I rzekli synowie Izraelscy do Samuela: Nie przestawaj za nami wołać do Pana, Boga naszego, aby nas wybawił z ręki Filistynów.

7:9 Przetoż wziął Samuela baranka ssącego jednego, i ofiarował go całego na całopalenie Panu; i wołał Samuel do Pana za Izraelem, a wysłuchał go Pan.

7:10 I stało się, gdy Samuel sprawował całopalenie, że Filistynowie przyciągnęli blisko, aby walczyli przeciw Izraelowi; ale zagrzmiał Pan grzmotem wielkim dnia onego nad Filistynami, a potarł je, i porażeni są przed obliczem Izraela.

7:11 A mężowie Izraelscy wypadłszy z Masfa, gonili Filistyny, i bili je aż pod Betchar.

7:12 Tedy wziął Samuel kamień jeden, i postawił go między Masfa a między Sen, i nazwał imię jego Ebenezer, mówiąc: Aż póty pomagał nam Pan.

7:13 A tak poniżeni są Filistynowie, a potem więcej nie przychodzili na granicę Izraelską; albowiem była ręka Pańska przeciwko Filistynom po wszystkie dni Samuelowe.

7:14 I przywrócone są miasta Izraelowi, które byli wzięli Filistynowie Izraelowi, od Akkaronu aż do Get, i granice ich oswobodził Izrael z ręki Filistynów; i był pokój między Izraelem, i między Amorejczykiem.

7:15 I sądził Samuel Izraela po wszystkie dni żywota swego.

7:16 A chodząc na każdy rok, obchodził Betel, i Gilgal, i Masfa, sądząc Izraela po onych wszystkich miejscach.

7:17 Potem się wracał do Ramaty; bo tam był dom jego, i tam sądził Izraela; tamże też zbudował ołtarz Panu.