2 Księga Kronik - rozdział 12: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
*>Łukasz Florczak Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{2 Kron. 12:1 | {{2 Kron.|12:1|BG}} | ||
{{2 Kron.|12:2|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:3|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:4|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:5|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:6|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:7|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:8|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:9|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:10|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:11|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:12|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:13|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:14|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:15|BG}} | |||
{{2 Kron.|12:16|BG}} | |||
[[Category:2 Księga Kronik|12]] |
Aktualna wersja na dzień 18:41, 9 sie 2015
12:1 A gdy utwierdził królestwo swoje Roboam i zmocnił je, opuścił zakon Pański, i wszystek Izrael z nim.
12:2 I stało się roku piątego panowania Roboamowego, że wyciągnął Sesak, król Egipski, przeciw Jeruzalemowi (albowiem byli zgrzeszyli przeciw Panu.)
12:3 Z tysiącem i dwoma stami wozów, i z sześćdziesiąt tysięcy jezdnych, a nie było liczby ludu, który przyciągnął z nim z Egiptu, Lubimczyków, Suchymczyków, i Chusymczyków.
12:4 I pobrał miasta obronne, które były w Judzie, i przyciągnął aż ku Jeruzalemowi.
12:5 Tedy Semejasz prorok przyszedł do Roboama i do książąt Judzkich, którzy się byli zebrali do Jeruzalemu, uciekając przed Sesakiem, i rzekł do nich: Tak mówi Pan: Wyście mię opuścili, dla tegom i Ja was opuścił i podał w ręce Sesakowe.
12:6 I upokorzyli się książęta Izraelscy, i król, i mówili: Sprawiedliwy jest Pan.
12:7 A gdy ujrzał Pan iż się upokorzyli,stało się słowo Pańskie do Semejasza, mówiąc: Upokorzyli się, nie wytracę ich; ale im dam wkrótce wybawienie, ani się wyleje zapalczywość moja przeciw Jeruzalemowi przez ręce Sesaka.
12:8 Wszakże będą mu za sługi, aby wiedzieli, co to jest, służyć mnie, albo służyć królestwom ziemskim.
12:9 A tak ciągnął Sesak, król Egipski, przeciw Jeruzalemowi, i pobrał skarby domu Pańskiego, i skarby domu królewskiego, wszystko to pobrał; wziął też tarcze złote, które był sprawił Salomon.
12:10 I sprawił król Roboam miasto nich tarcze miedziane, i poruczył je przełożonym nad piechotą, którzy strzegli drzwi domu królewskiego.
12:11 A gdy wchadzał król do domu Pańskiego, tedy przychodziła piechota, i brali je; potem zasię odnosili je do swoich komor.
12:12 A tak iż się upokorzył, odwrócił się od niego gniew Pański, i nie wytracił go do końca; albowiem jeszcze i w Judzie było nieco dobrego.
12:13 Zmocnił się tedy król Roboam w Jeruzalemie i królował. A było czterdzieści lat i jeden rok Roboamowi, gdy królować począł, a siedmnaście lat królował w Jeruzalemie, w mieście, które obrał Pan ze wszystkich pokoleń Izraelskich, aby tam przebywało imię jego. A imię matki jego było Naama Ammonitka.
12:14 Ten czynił złe; bo nie przygotował serca swego, aby szukał Pana.
12:15 Ale sprawy Roboamowe pierwsze i poślednie zapisane są w księdze Semejasza proroka, i Jaddy widzącego; gdzie się opisuje porządek rodzajów, także wojny między Roboamem i Jeroboamem po wszystkie dni.
12:16 I zasnął Roboam z ojcami swymi, i pochowan jest w mieście Dawidowem, a królował Abijasz, syn jego, miasto niego.