Księga Joba - rozdział 26

26:1 A Ijob odpowiadając rzekł:

26:2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?

26:3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?

26:4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?

26:5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.

26:6 Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie.

26:7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

26:8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

26:9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

26:10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

26:11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

26:12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.

26:13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

26:14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?