Księga Psalmów - rozdział 9

9:1 Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa.

9:2 Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje.

9:3 Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy!

9:4 Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej.

9:5 Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy.

9:6 Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne.

9:7 O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi.

9:8 Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd.

9:9 On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.

9:10 I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.

9:11 I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają.

9:12 Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego.

9:13 Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.

9:14 Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.

9:15 Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem.

9:16 Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.

9:17 Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! Sela.

9:18 Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga.

9:19 Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki.

9:20 Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą.

9:21 Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi.Sela.