Księga Psalmów - rozdział 44

44:1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.

44:2 Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

44:3 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

44:4 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

44:5 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

44:6 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

44:7 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

44:8 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

44:9 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.

44:10 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

44:11 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

44:12 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

44:13 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

44:14 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

44:15 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

44:16 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

44:17 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

44:18 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

44:19 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

44:20 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

44:21 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

44:22 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

44:23 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

44:24 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

44:25 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

44:26 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

44:27 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.