Księga Psalmów - rozdział 49: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
*>Łukasz Florczak Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Psalm 49:1 | {{Psalm|49:1|BG}} | ||
{{Psalm|49:2|BG}} | |||
{{Psalm|49:3|BG}} | |||
{{Psalm|49:4|BG}} | |||
{{Psalm|49:5|BG}} | |||
{{Psalm|49:6|BG}} | |||
{{Psalm|49:7|BG}} | |||
{{Psalm|49:8|BG}} | |||
{{Psalm|49:9|BG}} | |||
{{Psalm|49:10|BG}} | |||
{{Psalm|49:11|BG}} | |||
{{Psalm|49:12|BG}} | |||
{{Psalm|49:13|BG}} | |||
{{Psalm|49:14|BG}} | |||
{{Psalm|49:15|BG}} | |||
{{Psalm|49:16|BG}} | |||
{{Psalm|49:17|BG}} | |||
{{Psalm|49:18|BG}} | |||
{{Psalm|49:19|BG}} | |||
{{Psalm|49:20|BG}} | |||
{{Psalm|49:21|BG}} | |||
[[Category:Księga Psalmów|49]] |
Aktualna wersja na dzień 18:47, 9 sie 2015
49:1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.
49:2 Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
49:3 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
49:4 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
49:5 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
49:6 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
49:7 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
49:8 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
49:9 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
49:10 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
49:11 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
49:12 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
49:13 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
49:14 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.
49:15 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.
49:16 Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.
49:17 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
49:18 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
49:19 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
49:20 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
49:21 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.