Księga Psalmów - rozdział 72: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
*>Łukasz Florczak Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Psalm 72:1 | {{Psalm|72:1|BG}} | ||
{{Psalm|72:2|BG}} | |||
{{Psalm|72:3|BG}} | |||
{{Psalm|72:4|BG}} | |||
{{Psalm|72:5|BG}} | |||
{{Psalm|72:6|BG}} | |||
{{Psalm|72:7|BG}} | |||
{{Psalm|72:8|BG}} | |||
{{Psalm|72:9|BG}} | |||
{{Psalm|72:10|BG}} | |||
{{Psalm|72:11|BG}} | |||
{{Psalm|72:12|BG}} | |||
{{Psalm|72:13|BG}} | |||
{{Psalm|72:14|BG}} | |||
{{Psalm|72:15|BG}} | |||
{{Psalm|72:16|BG}} | |||
{{Psalm|72:17|BG}} | |||
{{Psalm|72:18|BG}} | |||
{{Psalm|72:19|BG}} | |||
{{Psalm|72:20|BG}} | |||
[[Category:Księga Psalmów|72]] |
Aktualna wersja na dzień 18:48, 9 sie 2015
72:1 Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;
72:2 Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.
72:3 Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
72:4 Będzie sądził ubogich z ludu, a wybawi synów ubogiego; ale gwałtownika pokruszy.
72:5 Będą się bać ciebie, póki słońce i miesiąc trwać będzie, od narodu aż do narodu.
72:6 Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:
72:7 Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.
72:8 Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do kończyn ziemi.
72:9 Przed nim padać będą mieszkający na pustyniach, a nieprzyjaciele jego proch lizać będą.
72:10 Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.
72:11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie; wszystkie narody służyć mu będą.
72:12 Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.
72:13 Zmiłuje się nad ubogim, i nad niedostatecznym, a duszę nędznych wybawi.
72:14 Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.
72:15 I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzień błogosławić mu będą.
72:16 Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.
72:17 Imię jego będzie na wieki; pokąd słońce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.
72:18 Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.
72:19 I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.
72:20 A tuć się kończą modlitwy Dawida, syna Isajego.