Ewangelia św. Marka - rozdział 16: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
*>Łukasz Florczak Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Mar. 16:1 | {{Mar.|16:1|BG}} | ||
{{Mar.|16:2|BG}} | |||
{{Mar.|16:3|BG}} | |||
{{Mar.|16:4|BG}} | |||
{{Mar.|16:5|BG}} | |||
{{Mar.|16:6|BG}} | |||
{{Mar.|16:7|BG}} | |||
{{Mar.|16:8|BG}} | |||
{{Mar.|16:9|BG}} | |||
{{Mar.|16:10|BG}} | |||
{{Mar.|16:11|BG}} | |||
{{Mar.|16:12|BG}} | |||
{{Mar.|16:13|BG}} | |||
{{Mar.|16:14|BG}} | |||
{{Mar.|16:15|BG}} | |||
{{Mar.|16:16|BG}} | |||
{{Mar.|16:17|BG}} | |||
{{Mar.|16:18|BG}} | |||
{{Mar.|16:19|BG}} | |||
{{Mar.|16:20|BG}} | |||
[[Category:Ewangelia św. Marka|16]] | |||
Aktualna wersja na dzień 19:16, 9 sie 2015
16:1 A gdy minął sabat, Maryja Magdalena, i Maryja, matka Jakóbowa, i Salome, nakupiły wonnych rzeczy, aby przyszedłszy namazały go.
16:2 A bardzo rano pierwszego dnia po sabacie przyszły do grobu, gdy weszło słońce.
16:3 I mówili do siebie: Któż nam odwali kamień ode drzwi grobowych?
16:4 (A spojrzawszy ujrzały, iż był kamień odwalony;) bo był bardzo wielki.
16:5 I wszedłszy w grób, ujrzały młodzieńca, siedzącego na prawicy, odzianego szatą białą; i ulękły się,
16:6 Ale im on rzekł: Nie lękajcie się; Jezusa szukacie onego Nazareńskiego, który był ukrzyżowany; wstał z martwych, nie masz go tu; oto miejsce, gdzie go było położono.
16:7 Ale idźcie, a powiedzcie uczniom jego, i Piotrowi, że was uprzedza do Galilei; tam go oglądacie, jako wam powiedział.
16:8 A wyszedłszy prędko, uciekły od grobu: albowiem zdjęło je drżenie i zdumienie, a nikomu nic nie powiadały; bo się bały.
16:9 A Jezus, gdy zmartwychwstał raniuczko pierwszego dnia po sabacie, ukazał się naprzód Maryi Magdalenie, z której był wygnał siedm dyjabłów.
16:10 A ona szedłszy, opowiedziała tym, co z nim bywali, którzy się smucili i płakali.
16:11 A oni usłyszawszy, iż żyje, a iż jest widziany od niej, nie wierzyli.
16:12 Potem się też dwom z nich idącym ukazał w innym kształcie, gdy szli przez pole.
16:13 A ci szedłszy opowiedzieli drugim; i tym nie uwierzyli.
16:14 Na ostatek się też onym jedenastu wespół siedzącym ukazał, i wyrzucał im na oczy niedowiarstwo ich, i zatwardzenie serca, iż tym, którzy go widzieli wzbudzonego, nie wierzyli.
16:15 I rzekł im: Idąc na wszystek świat, każcie Ewangieliję wszystkiemu stworzeniu.
16:16 Kto uwierzy, a ochrzci się, zbawion będzie; ale kto nie uwierzy, będzie potępion.
16:17 A znamiona tych, co uwierzą, te naśladować będą: W imieniu mojem dyjabły wyganiać będą, nowemi językami mówić będą;
16:18 Węże brać będą, a choćby co śmiertelnego pili, nie zaszkodzi im; na niemocne ręce kłaść będą, a dobrze się mieć będą.
16:19 A tak Pan przestawszy z nimi mówić, wzięty jest do nieba, i usiadł na prawicy Bożej.
16:20 A oni wyszedłszy kazali wszędy, a Pan im pomagał, i słowa ich potwierdzał przez cuda, które czynili.