3 Księga Mojżeszowa - rozdział 6: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{3 Mojż. 6:1}}
{{3 Mojż.|6:1|BG}}
{{3 Mojż. 6:2}}
{{3 Mojż. 6:3}}
{{3 Mojż. 6:4}}
{{3 Mojż. 6:5}}
{{3 Mojż. 6:6}}
{{3 Mojż. 6:7}}
{{3 Mojż. 6:8}}
{{3 Mojż. 6:9}}
{{3 Mojż. 6:10}}
{{3 Mojż. 6:11}}
{{3 Mojż. 6:12}}
{{3 Mojż. 6:13}}
{{3 Mojż. 6:14}}
{{3 Mojż. 6:15}}
{{3 Mojż. 6:16}}
{{3 Mojż. 6:17}}
{{3 Mojż. 6:18}}
{{3 Mojż. 6:19}}
{{3 Mojż. 6:20}}
{{3 Mojż. 6:21}}
{{3 Mojż. 6:22}}
{{3 Mojż. 6:23}}
{{3 Mojż. 6:24}}
{{3 Mojż. 6:25}}
{{3 Mojż. 6:26}}
{{3 Mojż. 6:27}}
{{3 Mojż. 6:28}}
{{3 Mojż. 6:29}}
{{3 Mojż. 6:30}}


{{3 Mojż.|6:2|BG}}


[[Category:3 Księga Mojżeszowa|006]]
{{3 Mojż.|6:3|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:4|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:5|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:6|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:7|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:8|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:9|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:10|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:11|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:12|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:13|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:14|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:15|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:16|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:17|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:18|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:19|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:20|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:21|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:22|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:23|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:24|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:25|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:26|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:27|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:28|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:29|BG}}
 
{{3 Mojż.|6:30|BG}}
 
 
 
[[Category:3 Księga Mojżeszowa|006]]

Aktualna wersja na dzień 18:28, 9 sie 2015

6:1 Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

6:2 Gdyby człowiek zgrzeszył, a występkiem wystąpił przeciwko Panu, a zaprzałby rzeczy sobie zwierzonej, i do schowania danej, alboby co wydarł, alboby gwałtem wziął od bliźniego swego;

6:3 Także jeźliby rzecz zgubioną znalazł, a zaprzałby jej, alboby też przysiągł fałszywie o którąkolwiek rzecz z tych, które czyni człowiek, grzesząc przez nię;

6:4 Gdyby tedy zgrzeszył, a winien był, wróci rzecz, którą wydarł, albo którą gwałtem wziął, albo też rzecz sobie powierzoną albo rzecz zgubioną, którą znalazł;

6:5 Albo też o cobykolwiek fałszywie przysiągł: tedy wróci to całe, i piątą część do tego przyda temu, czyje było to; wróci w dzień ofiary za grzech swój.

6:6 A ofiarę za występek swój przywiedzie Panu, barana zupełnego z drobnego bydła według oszacowania twego na ofiarę za grzech do kapłana.

6:7 I oczyści go kapłan przed Panem, a będzie mu odpuszczona każda z tych rzeczy, którą uczynił, i był jej winien.

6:8 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

6:9 Rozkaż Aaronowi i synom jego, i rzecz: Tać będzie ustawa ofiary całopalenia; ofiara całopalenia jest od palenia na ołtarzu, przez całą noc aż do poranku; bo ogień na ołtarzu ustawicznie gorzeć będzie.

6:10 I oblecze się kapłan w odzienie swoje lniane, i ubiory lniane oblecze na ciało swoje, i zbierze popiół, gdy spali ogień ofiarę całopalenia na ołtarzu, a wysypie go podle ołtarza.

6:11 Potem zewlecze szaty swe, i oblecze się w szaty inne, a wyniesie popiół on za obóz na miejsce czyste.

6:12 A ogień na ołtarzu ustawicznie gorzeć będzie, nie będzie gaszony; a będzie zapalał na nim kapłan drwa na każdy poranek, i włoży nań ofiarę całopalenia, a palić będzie na nim tłustość ofiar spokojnych.

6:13 Ogień ustawicznie będzie gorzał na ołtarzu, nie będzie gaszony.

6:14 A tać też jest ustawa ofiary śniednej, którą ofiarować będą synowie Aaronowi przed obliczem Pańskiem u ołtarza.

6:15 Weźmie garść swoję pszennej mąki z tej ofiary śniednej, i z oliwy jej ze wszystkiem kadzidłem, które będzie na ofierze śniednej, i to spali na ołtarzu ku wdzięcznej wonności na pamiątkę jej Panu.

6:16 A co zostanie z niej, jeść będą Aaron i synowie jego; bez kwasu jedzone będzie na miejscu świętem; w sieni namiotu zgromadzenia jeść to będą.

6:17 Nie będą tego ważyć z kwasem bo za dział ich dałem im to, z ofiar moich ognistych; rzecz najświętsza to jest jako i ofiara za grzech, i jako ofiara za występek.

6:18 Każdy mężczyzna z synów Aaronowych jeść to będzie; ustawa to wieczna w narodziech waszych o palonych ofiarach Pańskich; wszystko, co się ich dotknie, poświęcone będzie.

6:19 Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

6:20 Tać jest ofiara Aarona, i synów jego, którą ofiarować będą Panu w dzień pomazania swego: dziesiątą część efy mąki pszennej za ofiarę śniedną ustawiczną, połowę jej rano, a połowę jej w wieczór.

6:21 W pańwi z oliwą będzie gotowana; smażoną przyniesiesz ją, usmażoną ofiarę śniedną w sztukach ofiarować będziesz ku wdzięcznej wonności Panu.

6:22 A kapłan pomazany z synów jego po nim ofiarować ją będzie; ustawa to wieczna Panu, wszystka spalona będzie.

6:23 I każda śniedna ofiara kapłańska, wszystka spalona będzie; nie będą jej jeść.

6:24 Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

6:25 Mów do Aarona, i synów jego, a rzecz: Ta będzie ustawa ofiary za grzech: Na miejscu, gdzie biją ofiary całopalenia, będzie zabita ofiara za grzech przed Panem; rzecz najświętsza jest.

6:26 Kapłan, który by ją ofiarował za grzech, jeść ją będzie; na miejscu świętem jedzona będzie; w sieni namiotu zgromadzenia.

6:27 Wszystko, co się dotknie mięsa jej, będzie poświęcone; a jeźliby krwią jej szata pokropiona była, co się pokropiło, omyjesz na miejscu świętem.

6:28 Naczynie też gliniane, w którem by ją warzono, stłuczone będzie; a jeźliby w naczyniu miedzianem warzona była, wytrą je, i wymyją wodą.

6:29 Wszelki mężczyzna z kapłanów jeść ją będzie; najświętsza to rzecz jest.

6:30 A żadna ofiara za grzech, której krew wnaszana bywa do namiotu zgromadzenia dla oczyszczenia w świątnicy, nie będzie jedzona, ale ogniem spalona będzie.