1 Księga Mojżeszowa - rozdział 33: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
m (1 wersja) |
||
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{1 Mojż. 33:1 | {{1 Mojż.|33:1|BG}} | ||
{{1 Mojż.|33:2|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:3|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:4|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:5|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:6|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:7|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:8|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:9|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:10|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:11|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:12|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:13|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:14|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:15|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:16|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:17|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:18|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:19|BG}} | |||
{{1 Mojż.|33:20|BG}} | |||
[[Category:1 Księga Mojżeszowa|33]] |
Aktualna wersja na dzień 18:22, 9 sie 2015
33:1 A podniósłszy Jakób oczy swe ujrzał, a oto, Ezaw idzie, a z nim cztery sta mężów; i rozdzielił dzieci, z osobna Lii, i z osobna Racheli, i z osobna dwu służebnic.
33:2 I postawił służebnice, i dzieci ich, na przodku, a Liję, i syny jej, za nimi, Rachelę zaś z Józefem na ostatku.
33:3 A sam szedł przed nimi, i pokłonił się aż do ziemi siedem kroć, niż przyszedł do brata swego.
33:4 I zaszedł mu drogę Ezaw, i obłapiwszy go, upadł na szyję jego, i całował go; i płakali.
33:5 Potem podniósłszy ( Ezaw ) oczy swe, ujrzał żony i dzieci, i rzekł: A ci co zacz są, twoiż to? i odpowiedział: Dziatki to są, które Bóg dał z łaski słudze twemu.
33:6 I przybliżyły się służebnice i synowie ich, a pokłoniły się.
33:7 Przybliżyła się też i Lija, i dzieci jej, i pokłonili się; a potem przybliżył się Józef i Rachel, i pokłonili się.
33:8 I rzekł Ezaw: A ów wszystek hufiec na co, z którymem się spotkał? Odpowiedział Jakób: Abym znalazł łaskę przed oczyma pana mego.
33:9 Tedy rzekł Ezaw: Mam ja dosyć, bracie miły, miej ty swoje.
33:10 I rzekł Jakób: Nie tak będzie proszę; jeźlim teraz znalazł łaskę w oczach twoich, weźmij upominek mój z ręki mojej, przeto, iżem widział oblicze twoje, jakobym widział oblicze Boże, i łaskawieś mię przyjął;
33:11 Przyjmijże proszę dar mój, którym ci przyniósł, gdyż mię hojnie błogosławił Bóg, a mam wszystkiego dosyć. A tak uprosił go, że to przyjął.
33:12 Tedy rzekł Ezaw: Ruszmy się, a idźmy, a ja pójdę przed tobą.
33:13 I odpowiedział mu Jakób: Wie pan mój, że z sobą mam dziatki młode, i owce kotne, i krowy cielne, które jeźlibym przegnał dnia jednego, pozdychają wszystkie stada.
33:14 Niech w przód proszę jedzie pan mój przed sługą swoim, a ja poprowadzę się z lekka, jako zdąży trzoda, która jest przede mną, i jako nadążą dzieci, aż przyjdę do pana mego do Seir.
33:15 Tedy rzekł Ezaw: Niech wżdy zostawię przy tobie cokolwiek ludu, który jest ze mną. A on odpowiedział: A na cóż to? byłem znalazł łaskę w oczach pana mego.
33:16 I wrócił się dnia onego Ezaw drogą swą do Seir.
33:17 A Jakób obrócił się do Suchot, i zbudował sobie dom, i dla stad swoich poczynił obory, a dla tego nazwał imię miejsca onego Suchot.
33:18 I przyszedł Jakób zdrowo do miasta Sychem, które było w ziemi Chananejskiej, gdy się wrócił z Padan Syryjskiego, i położył się przed miastem.
33:19 I kupił część pola, na którem rozbił namiot swój, od synów Hemora, ojca Sychemowego, za sto jagniąt;
33:20 A postawił tam ołtarz, i nazwał go: Mocny Bóg Izraelski.