Księga Izajasza - rozdział 17: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Izaj. 17:1}}
{{Izaj.|17:1|BG}}
{{Izaj. 17:2}}
{{Izaj. 17:3}}
{{Izaj. 17:4}}
{{Izaj. 17:5}}
{{Izaj. 17:6}}
{{Izaj. 17:7}}
{{Izaj. 17:8}}
{{Izaj. 17:9}}
{{Izaj. 17:10}}
{{Izaj. 17:11}}
{{Izaj. 17:12}}
{{Izaj. 17:13}}
{{Izaj. 17:14}}


{{Izaj.|17:2|BG}}


[[Category:Księga Izajasza|17]]
{{Izaj.|17:3|BG}}
 
{{Izaj.|17:4|BG}}
 
{{Izaj.|17:5|BG}}
 
{{Izaj.|17:6|BG}}
 
{{Izaj.|17:7|BG}}
 
{{Izaj.|17:8|BG}}
 
{{Izaj.|17:9|BG}}
 
{{Izaj.|17:10|BG}}
 
{{Izaj.|17:11|BG}}
 
{{Izaj.|17:12|BG}}
 
{{Izaj.|17:13|BG}}
 
{{Izaj.|17:14|BG}}
 
 
 
[[Category:Księga Izajasza|17]]

Aktualna wersja na dzień 19:00, 9 sie 2015

17:1 Brzemię Damaszku. Oto Damaszek przestanie być miastem, a stanie się kupą rumu.

17:2 Miasta Aroer opuszczone będą; dla trzód będą, które tam odpoczywać będą, a nie będzie, ktoby je straszył.

17:3 I ustanie obrona od Efraima, i królestwo od Damaszku, i od ostatka Syryjczyków, i jako sława synów Izraelskich zniszczeją, mówi Pan zastępów.

17:4 I stanie się dnia onego, że umniejszona będzie sława Jakóbowa, a tłustość ciała jego schudnie.

17:5 Albowiem Azur będzie jako ten, który w żniwa zboże zbiera, a ramię jego żnie kłosy; i będzie jako ten, co zbiera kłosy w dolinie Refaim.

17:6 Wszakże zostaną na nim pominione grona, jako na otrzęśnionej oliwie dwie albo trzy oliwiki zostaną na wierzchu drzewa, a cztery albo pięć na rodzajnych gałęziach jego, mówi Pan, Bóg Izraelski.

17:7 Dnia onego obejrzy się człowiek na stworzyciela swego, a oczy jego na Świętego Izraelskiego poglądać będą;

17:8 A nie obejrzy się na ołtarze, sprawę rąk swoich, ani na to, co uczyniły palce jego, patrzyć będzie, ani na gaje poświęcone, ani na obrazy słoneczne.

17:9 Dnia onego miasta mocy jego będą opuszczone, jako chrościnka i rószczka, które opuszczone będą od synów Izraelskich, i będziesz ziemią spustoszoną.

17:10 Boś zapomniała na Boga zbawienia swego, i na skałę mocy twojej nie wspominałaś. Przetoż choć szczepy rozkoszne szczepisz, i latorośli winne obce sadzisz;

17:11 Czasu szczepienia twego szczepy aby rosły, opatrujesz; nawet tegoż poranku, co siejesz, aby się puściło, starasz się: wszakże w dzień pożytku gromadno boleść i rozpacz żąć będziesz.

17:12 Biada zgrai ludu wielkiego, którzy huczą jako szum morski, i zgiełkowi narodów, które szumią jako szum wód gwałtownych;

17:13 Narodom, które szumią jako szum wód wielkich; bo je Pan sfuka, i uciekną daleko, i gonione będą od wiatru jako plewy po wierzchach gór, a jako wiecheć od wichru.

17:14 Bo czasu wieczornego nastąpi trwoga, a niż poranek przyjdzie, alić go niemasz. Tenci jest dział tych, którzy nas pustoszą, i los tych, którzy nas plundrują.