Księga Micheasza - rozdział 1: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
{{Mich.|1:1|BG}}
{{Mich.|1:1|BG}}
{{Mich.|1:2|BG}}
{{Mich.|1:2|BG}}
{{Mich.|1:3|BG}}
{{Mich.|1:3|BG}}
{{Mich.|1:4|BG}}
{{Mich.|1:4|BG}}
{{Mich.|1:5|BG}}
{{Mich.|1:5|BG}}
{{Mich.|1:6|BG}}
{{Mich.|1:6|BG}}
{{Mich.|1:7|BG}}
{{Mich.|1:7|BG}}
{{Mich.|1:8|BG}}
{{Mich.|1:8|BG}}
{{Mich.|1:9|BG}}
{{Mich.|1:9|BG}}
{{Mich.|1:10|BG}}
{{Mich.|1:10|BG}}
{{Mich.|1:11|BG}}
{{Mich.|1:11|BG}}
{{Mich.|1:12|BG}}
{{Mich.|1:12|BG}}
{{Mich.|1:13|BG}}
{{Mich.|1:13|BG}}
{{Mich.|1:14|BG}}
{{Mich.|1:14|BG}}
{{Mich.|1:15|BG}}
{{Mich.|1:15|BG}}
{{Mich.|1:16|BG}}
{{Mich.|1:16|BG}}




[[Category:Księga Micheasza|001]]
[[Category:Księga Micheasza|001]]

Aktualna wersja na dzień 19:12, 9 sie 2015

1:1 Słowo Pańskie, które się stało do Micheasza Morastytczyka za dni Joatama, Achaza, i Ezechyjasza, królów Judzkich, które w widzeniu słyszał o Samaryi i o Jeruzalemie.

1:2 Słuchajcie wszystkie narody! niech słucha ziemia, i wszystko, co na niej jest, a niech będzie panujący Pan przeciwko wam świadkiem, panujący z kościoła świętobliwości swojej.

1:3 Bo oto Pan wyjdzie z miejsca swojego, a zstąpiwszy deptać będzie po wysokościach ziemi;

1:4 I rozpłyną się góry pod nim, a doliny popadają się, tak jako wosk od ognia, i jako wody, które spadają na dół.

1:5 To wszystko się stanie dla przestępstwa Jakóbowego, i dla grzechów domu Izraelskiego. Któż jest przyczyną przestępstwa Jakóbowego? izali nie Samaryja? i któż wyżyn Judzkich? izali nie Jeruzalem?

1:6 Przetoż obrócę Samaryję w gromadę gruzu, jako bywa na polu około winnic, i powrzucam w dolinę kamienie jej, a grunty jej odkryję.

1:7 I wszystkie obrazy jej ryte będą potłuczone, i wszystkie jej dary ogniem spalone, i wszystkie jej bałwany obrócę w pustynię; bo to z zapłaty nierządnicy zgromadziła, przetoż się to zaś na zapłatę nierządnicy obróci.

1:8 Nad tem kwilić i narzekać będę, chodząc zewleczony i nagi; uczynię lament jako smoki i narzekanie jako młode strusięta;

1:9 Przeto, że nieuleczone są rany jej, gdyż doszły aż do Judy, a dosięgły do bramy ludu mego aż do Jeruzalemu.

1:10 W Giet tego nie opowiadajcie, ani kwiląc płaczcie; walaj się w prochu w domu Orfa;

1:11 Przejdziesz ty, która mieszkasz na miejscu pięknem, obnażoną mając hańbę; nie wnijdzie ta, która mieszka na miejscu w bydło obfitem; płacz będzie w miejscach okolicznych, które od was mają żywność swoję.

1:12 Będzie bowiem bolesna dla dobrych rzeczy ta, która mieszka na miejscach przykrych, przeto, że zstąpi złe od Pana aż do bramy Jeruzalemskiej.

1:13 Zaprzęż w wóz prędkie konie, obywatelko Lachys! któraś powodem grzechu córki Syońskiej, gdyż w tobie znalezione są przestępstwa Izraelskie.

1:14 Przetoż poślę upominki swe do Moreset w Giet; domy Achzyb na oszukanie będą królom Izraelskim.

1:15 Jeszczeć dziedzice przywiodę, o obywatelko Maresy! przyjdzie aż do Odollam, i aż do chwały Izraelskiej.

1:16 Obłyś się i ostrzyż się dla synów rozkoszy twoich; rozszerz łysinę twoję jako orzeł, bo się prowadzą od ciebie.