4 Księga Mojżeszowa - rozdział 17: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (1 wersja)
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 44 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{4 Mojż. 17:1}}
{{4 Mojż.|17}}
{{4 Mojż. 17:2}}
{{4 Mojż. 17:3}}
{{4 Mojż. 17:4}}
{{4 Mojż. 17:5}}
{{4 Mojż. 17:6}}
{{4 Mojż. 17:7}}
{{4 Mojż. 17:8}}
{{4 Mojż. 17:9}}
{{4 Mojż. 17:10}}
{{4 Mojż. 17:11}}
{{4 Mojż. 17:12}}
{{4 Mojż. 17:13}}


{{4 Mojż.|17:1|BG}}


[[Category:4 Księga Mojżeszowa|17]]
{{4 Mojż.|17:2|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:3|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:4|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:5|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:6|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:7|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:8|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:9|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:10|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:11|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:12|BG}}
 
{{4 Mojż.|17:13|BG}}
 
 
 
[[Category:4 Księga Mojżeszowa|17]]

Aktualna wersja na dzień 20:57, 28 lut 2016

4 Mojż. 17

17:1 Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

17:2 Mów do synów Izraelskich, a weźmij od nich po lasce według domów ojców ich, to jest, od wszystkich książąt ich według domów ojców ich, dwanaście lasek, a każdego imię napiszesz na lasce jego;

17:3 Ale imię Aaronowe napiszesz na lasce Lewiego; bo każda laska będzie od każdego książęcia z domu ojców ich.

17:4 I zostawisz je w namiocie zgromadzenia przed świadectwem, gdzie się z wami schodzę.

17:5 I stanie się, kogo obiorę, tego laska zakwitnie; i uśmierzę przed sobą szemrania synów Izraelskich, któremi szemrzą przeciwko wam.

17:6 To gdy Mojżesz mówił do synów Izraelskich, oddali mu wszyscy książęta ich laski swoje, każdy książę laskę z domu ojca swego, dwanaście lasek; a laska Aaronowa była między laskami ich.

17:7 I postawił mojżesz laski one przed Panem w namiocie świadectwa.

17:8 A gdy nazajutrz przyszedł Mojżesz do namiotu świadectwa, oto się zazieleniła laska Aaronowa z domu Lewiego, i wypuściła listki i wydała kwiat, i zrodziła dojrzałe migdały.

17:9 I wyniósł Mojżesz one wszystkie laski od obliczności Pańskiej do wszystkich synów Izraelskich; które gdy ujrzeli, wziął każdy laskę swą.

17:10 I rzekł Pan do Mojżesza: Odnieś laskę Aaronową przed świadectwo, aby była zachowana na znak synom odpornym, a zahamujesz szemranie ich przeciwko mnie, aby nie pomarli.

17:11 I uczynił Mojżesz; jako mu Pan rozkazał, tak uczynił.

17:12 I rzekli synowie Izraelscy do Mojżesza, mówiąc: Oto umieramy, niszczejemy, wszyscy giniemy;

17:13 Każdy, ktokolwiek przystępuje do przybytku Pańskiego, umiera; izali do szczętu wytraceni być mamy?