Księga Ozeasza - rozdział 13: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (1 wersja)
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Oz. 13:1}}
{{Oz.|13:1|BG}}
{{Oz. 13:2}}
{{Oz. 13:3}}
{{Oz. 13:4}}
{{Oz. 13:5}}
{{Oz. 13:6}}
{{Oz. 13:7}}
{{Oz. 13:8}}
{{Oz. 13:9}}
{{Oz. 13:10}}
{{Oz. 13:11}}
{{Oz. 13:12}}
{{Oz. 13:13}}
{{Oz. 13:14}}
{{Oz. 13:15}}
{{Oz. 13:16}}


{{Oz.|13:2|BG}}


[[Category:Księga Ozeasza|13]]
{{Oz.|13:3|BG}}
 
{{Oz.|13:4|BG}}
 
{{Oz.|13:5|BG}}
 
{{Oz.|13:6|BG}}
 
{{Oz.|13:7|BG}}
 
{{Oz.|13:8|BG}}
 
{{Oz.|13:9|BG}}
 
{{Oz.|13:10|BG}}
 
{{Oz.|13:11|BG}}
 
{{Oz.|13:12|BG}}
 
{{Oz.|13:13|BG}}
 
{{Oz.|13:14|BG}}
 
{{Oz.|13:15|BG}}
 
{{Oz.|13:16|BG}}
 
 
 
[[Category:Księga Ozeasza|13]]

Aktualna wersja na dzień 19:12, 9 sie 2015

13:1 Gdy mawiał Efraim, strach bywał, bo był wywyższony w Izraelu; ale gdy zgrzeszył przy Baalu, tedy umarł.

13:2 A teraz jeszcze przyczyniają grzechu; bo sobie czynią i leją z srebra swego według przemysłu swego straszne bałwany, co wszystko tylko jest robotą rzemieślnika, o których jednak sami mówią: Ludzie, którzy chcą ofiarować, niech całują cielce,

13:3 (Przetoż się staną jako obłok poranny, a jako rosa poranna przechodząca, i jako plewy od wichru porwane z bojewiska, i jako dym z komina.)

13:4 Gdyżem Ja jest Pan, Bóg twój, od wyjścia z ziemi Egipskiej; a Boga oprócz mnie nie poznałeś, i niemasz zbawiciela oprócz mnie.

13:5 Jam cię poznał na puszczy w ziemi bardzo suchej.

13:6 Dobremi pastwiskami swemi nasyceni są; ale gdy się nasycili, podniosło się serce ich; przetoż mię zapomnieli.

13:7 Dlatego będę im jako lew srogi, jako lampart przy drodze będę czyhał.

13:8 Zabierzę im jako niedźwiedż osierociały, a roztargam zawarcie serca ich, i pożrę ich tam jako lew, jako zwierz dziki szarpając ich.

13:9 Zginienie twoje z ciebie, o Izraelu! ale ze mnie wspomożenie twoje.

13:10 Gdzież jest król twój? gdzież jest? Niech cię zachowa we wszystkich miastach twoich! I sędziowie twoi, o którycheś mówił: Daj mi króla i książąt.

13:11 Dałem ci tedy króla w zapalczywości mojej, alem go odjął w zagniewaniu mojem.

13:12 Związana jest nieprawość Efraimowa, schowany jest grzech jego.

13:13 Boleści rodzącej ogarną go; on synem niemądrym, bo inaczej nie zostawałby tak długo w żywocie matki.

13:14 Z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupię ich. O śmierci! będę śmiercią twoją; o grobie! będę skażeniem twojem; żałość skryta będzie od oczów moich.

13:15 Bo on między braćmi owoc przyniesie; pierwej jednak przyjdzie wiatr ze wschodu, wiatr Pański od puszczy występujący, i wysuszy źródło jego, wysuszy i zdrój jego; onci rozchwyci skarby wszelkiego naczynia pożądanego.

13:16 Samaryja będzie spustoszona, przeto, że się sprzeciwiła Bogu swemu; od miecza upadną, maluczcy jej roztrąceni będą, a brzemienne jej rozcięte będą.