1 Księga Mojżeszowa - rozdział 23: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (1 wersja)
m (1 wersja)
 
(Nie pokazano 39 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{1 Mojż. 23:1}}
{{1 Mojż.|23:1|BG}}
{{1 Mojż. 23:2}}
{{1 Mojż. 23:3}}
{{1 Mojż. 23:4}}
{{1 Mojż. 23:5}}
{{1 Mojż. 23:6}}
{{1 Mojż. 23:7}}
{{1 Mojż. 23:8}}
{{1 Mojż. 23:9}}
{{1 Mojż. 23:10}}
{{1 Mojż. 23:11}}
{{1 Mojż. 23:12}}
{{1 Mojż. 23:13}}
{{1 Mojż. 23:14}}
{{1 Mojż. 23:15}}
{{1 Mojż. 23:16}}
{{1 Mojż. 23:17}}
{{1 Mojż. 23:18}}
{{1 Mojż. 23:19}}
{{1 Mojż. 23:20}}


{{1 Mojż.|23:2|BG}}


[[Category:1 Księga Mojżeszowa|23]]
{{1 Mojż.|23:3|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:4|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:5|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:6|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:7|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:8|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:9|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:10|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:11|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:12|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:13|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:14|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:15|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:16|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:17|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:18|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:19|BG}}
 
{{1 Mojż.|23:20|BG}}
 
 
 
[[Category:1 Księga Mojżeszowa|23]]

Aktualna wersja na dzień 18:21, 9 sie 2015

23:1 A żyła Sara sto lat, i dwadzieścia lat, i siedem lat; te są lata żywota Sary.

23:2 I umarła Sara w mieście Arba, które zowią Hebron, w ziemi Chananejskiej: i przyszedł Abraham, aby żałował Sary, i płakał jej.

23:3 Potem wstał Abraham od umarłego swego, i rzekł do synów Hetowych, mówiąc:

23:4 Gościem i przychodniem jestem u was; dajcież mi osiadłość grobu między wami, abym pogrzebał umarłego mego od twarzy mojej.

23:5 Tedy opowiedzieli synowie Hetowi Abrahamowi, mówiąc mu:

23:6 Słuchaj nas, panie mój: Książęciem Bożym jesteś ty w pośrodku nas: w najprzedniejszych grobach naszych pogrzeb umarłego twego; żaden z nas nie będzie bronił grobu swego tobie, abyś nie miał pogrzebać umarłego twego.

23:7 Tedy wstawszy Abraham, pokłonił się ludowi onej ziemi, to jest synom Hetowym, i rzekł do nich, mówiąc:

23:8 Jeźli się wam podoba, abym pogrzebał umarłego mego od twarzy mojej, słuchajcież mię, a przyczyńcie się za mną, do Efrona, syna Socharowego,

23:9 Aby mi ustąpił jaskini swojej Machpela, którą ma na końcu pola swego, za słuszne pieniądze; niech mi ją spuści przed wami w osiadłość grobu.

23:10 ( A Efron siedział w pośrodku synów Hetowych. ) Tedy odpowiedział Efron Hetejczyk Abrahamowi, w przytomności synów Hetowych, przed wszystkimi, którzy chodzili w bramę miasta jego, mówiąc:

23:11 Nie tak, panie mój, ale słuchaj mię: Pole to dam tobie i jaskinią, która jest w niem, dawam ją tobie; przed oczyma synów ludu mego, dawam ją tobie, pogrzebże umarłego twego.

23:12 Tedy się pokłonił Abraham przed ludem onej ziemi;

23:13 I rzekł do Efrona, w przytomności ludu onej ziemi, mówiąc: Raczej, jeźlić się zda, proszę, słuchaj mię: dam ci pieniądze za pole, weźmijże je ode mnie, a pogrzebię tam umarłego mego.

23:14 I odpowiedział Efron Abrahamowi mówiąc mu:

23:15 Panie mój, słuchaj mię. Ziemia ta stoi za cztery sta syklów srebra; ale cóż to jest między mną i między tobą? pogrzeb umarłego twego.

23:16 I usłuchał Abraham Efrona; i odważył Abraham Efronowi srebro, jako był rzekł w przytomności synów Hetowych, cztery sta syklów srebra, tak jako szły między kupcami.

23:17 I dostało się pole Efronowe ( które jest w Machpelu przeciwko Mamre, pole i jaskinia, która jest na niem, i wszystkie drzewa, które były na polu, które były na wszystkich granicach jego w około ) .

23:18 Abrahamowi w osiadłość przed oczyma synów Hetowych, i wszystkich, którzy wchodzili w bramę miasta onego.

23:19 A tak pogrzebał Abraham Sarę, żonę swoję, w jaskini pola w Machpelu przeciwko Mamre, to jest Hebron, w ziemi Chananejskiej.

23:20 I oddane jest pole i jaskinia, która była na niem, Abrahamowi w osiadłość grobu, od synów Hetowych.