Księga Sędziów - rozdział 17: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (1 wersja)
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Sędz. 17:1}}
{{Sędz.|17:1|BG}}
{{Sędz. 17:2}}
{{Sędz. 17:3}}
{{Sędz. 17:4}}
{{Sędz. 17:5}}
{{Sędz. 17:6}}
{{Sędz. 17:7}}
{{Sędz. 17:8}}
{{Sędz. 17:9}}
{{Sędz. 17:10}}
{{Sędz. 17:11}}
{{Sędz. 17:12}}
{{Sędz. 17:13}}


{{Sędz.|17:2|BG}}


[[Category:Księga Sędziów|17]]
{{Sędz.|17:3|BG}}
 
{{Sędz.|17:4|BG}}
 
{{Sędz.|17:5|BG}}
 
{{Sędz.|17:6|BG}}
 
{{Sędz.|17:7|BG}}
 
{{Sędz.|17:8|BG}}
 
{{Sędz.|17:9|BG}}
 
{{Sędz.|17:10|BG}}
 
{{Sędz.|17:11|BG}}
 
{{Sędz.|17:12|BG}}
 
{{Sędz.|17:13|BG}}
 
 
 
[[Category:Księga Sędziów|17]]

Aktualna wersja na dzień 18:36, 9 sie 2015

17:1 A był niektóry mąż z góry Efraim, imieniem Michas.

17:2 Ten rzekł do matki swojej: Tysiąc i sto srebrników, , któreć było ukradziono, o któreś przeklinała, i mówiłaś, gdym i ja słyszał, oto srebro to u mnie jest, jam je wziął. I rzekł matka jego: Błogosławionyś, synu mój, od Pana.

17:3 A tak wrócił tysiąc i sto srebrników matce swojej; i rzekła matka jego: Zaiste poświęciłam to srebro Panu z ręki mojej dla ciebie, synu mój, aby uczyniono z niego ryty i lany obraz, przetoż teraz oddawam ci je.

17:4 I wrócił ono srebro matce swojej. Tedy wziąwszy matka jego dwieście srebrników, dała je złotnikowi; i uczynił z nich obraz ryty i lany, który był w domu Michasowym.

17:5 A miał ten Michas kaplicę bogów, sprawił też był Efod i Terafim, a poświęcił ręce jednego z synów swych, aby mu był za kapłana.

17:6 W one dni nie było króla w Izraelu; każdy, co był dobrego w oczach jego, czynił.

17:7 I był młodzieniec z Betlehem Juda, które było w pokoleniu Juda, a ten będąc Lewitą był tam przychodniem.

17:8 Wyszedł tedy on mąż z miasta Betlehem Juda, aby mieszkał, gdzieby mu się trafiło; i przyszedł na górę Efraim aż do domu Michasowego, idąc drogą swoją.

17:9 Tedy rzekł do niego Michas: Skąd idziesz? I odpowiedział mu: Jam jest Lewita z Betlehem Juda, a idę, abym mieszkał gdzieby mi się trafiło.

17:10 I rzekł mu Michas: Zostań u mnie, a bądź mi za ojca i za kapłana, a jać dam dziesięć srebrników do roku, i dwie szaty, i pożywienie twoje; i szedł za nim on Lewita.

17:11 I upodobało się Lewicie mieszkać z mężem onym; a był przy nim on młodzieniec jako jeden z synów jego.

17:12 I poświęcił Michas ręce Lewity, i był mu on młodzieniec za kapłana, i mieszkał w domu Michasowym.

17:13 Tedy rzekł Michas: Teraz wiem, że mi będzie Pan błogosławił, gdyż mam Lewitę za kapłana.