2 Księga Kronik - rozdział 17: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
*>Łukasz Florczak Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{2 Kron. 17:1 | {{2 Kron.|17:1|BG}} | ||
{{2 Kron.|17:2|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:3|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:4|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:5|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:6|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:7|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:8|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:9|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:10|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:11|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:12|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:13|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:14|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:15|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:16|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:17|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:18|BG}} | |||
{{2 Kron.|17:19|BG}} | |||
[[Category:2 Księga Kronik|17]] | |||
Aktualna wersja na dzień 18:41, 9 sie 2015
17:1 Tedy królował Jozafat, syn jego miasto niego, a zmocnił się przeciw Izraelowi.
17:2 I osadził żołnierzem wszystkie miasta Judzkie obronne; osadził też i ziemię Judzką, także miasta Efraimskie, które był pobrał Aza, ojciec jego.
17:3 A był Pan z Jozafatem, przeto, iż chodził drogami pierwszemi Dawida, ojca swego, a nie szukał Baalów;
17:4 Ale Boga ojca swego szukał, i w przykazaniach jego chodził, a nie według spraw ludu Izraelskiego.
17:5 I utwierdził Pan królestwo w ręce jego; a dawał wszystek lud Judzki dary Jozafatowi, tak iż miał bogactwa, i sławę bardzo wielką.
17:6 A nabywszy wielkiego serca na drogach Pańskich, tem więcej znosił wyżyny i gaje bałwochwalcze z ziemi Judzkiej.
17:7 Potem roku trzeciego królowania swego posłał książąt swoich, Benchaila, i Obadyjasza, i Zacharyjasza, i Natanaela, i Micheasza, aby uczyli w miastach Judzkich.
17:8 A przy nich Lewitów, Semejasza, i Natanijasza, i Zabadyjasza, i Asaela i Semiramota, i Jonatana, i Adonijasza, i Tobijasza, i Tobadonijasza, Lewitów; a z nimi Elisama, i Jorama, kapłanów;
17:9 Którzy uczyli w Judzie, mając z sobą księgi zakonu Pańskiego, i obchodzili wszystkie miasta Judzkie, i nauczali lud.
17:10 Przetoż przyszedł strach Pański na wszystkie królestwa ziemi, które były około Judy, i nie śmieli walczyć przeciw Jozafatowi.
17:11 Nawet i Filistynowie przynosili Jozafatowi dary i dań pieniężną. Arabczycy też przygnali mu drobnego bydła, baranów siedm tysięcy i siedm set, kozłów także siedm tysięcy i siedm set.
17:12 Wzmagał się tedy Jozafat, i rosł nader bardzo, i pobudował w Judzie zamki, i miasta dla składów.
17:13 A pracy wiele podjął około miast Judzkich; mężów też walecznych i potężnych miał w Jeruzalemie.
17:14 A tać jest liczba ich według domów ojców ich: z Judy książęta nad tysiącami: książę Adna, a z nim bardzo dużych mężów trzy kroć sto tysięcy.
17:15 A po nim książę Johanan, a z nim dwa kroć sto tysięcy, i ośmdziesiąt tysięcy.
17:16 A po nim Amazyjasz, syn Zychry, który się był dobrowolnie oddał Panu, a z nim dwa kroć sto tysięcy mężów dużych.
17:17 Przytem z synów Benjaminowych, mąż duży Elijada, a z nim ludu zbrojnego z łukami i z tarczami dwa kroć sto tysięcy.
17:18 A po nim Jozabad, a z nim sto i ośmdziesięt tysięcy gotowych do boju.
17:19 Ci służyli królowi, oprócz tych, którymi był król osadził miasta obronne po wszystkiej ziemi Judzkiej.