1 Księga Mojżeszowa - rozdział 15: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (1 wersja) |
||
(Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{1 Mojż. 15:1 | {{1 Mojż.|15:1|BG}} | ||
{{1 Mojż.|15:2|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:3|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:4|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:5|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:6|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:7|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:8|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:9|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:10|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:11|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:12|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:13|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:14|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:15|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:16|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:17|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:18|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:19|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:20|BG}} | |||
{{1 Mojż.|15:21|BG}} | |||
[[Category:1 Księga Mojżeszowa|15]] |
Aktualna wersja na dzień 18:21, 9 sie 2015
15:1 Po tem wszystkiem stało się słowo Pańskie do Abrama w widzeniu, mówiąc: Nie bój się Abramie, jam tarczą twoją, i nagrodą twoją obfitą wielce.
15:2 I rzekł Abram: Panie Boże, cóż mi dasz? gdyż ja schodzę bez dziatek, a sprawcą domu mego jest ten Damaszczeński Eliezer.
15:3 I mówił Abram: Otoś mi nie dał potomka, ale oto sługa domu mego dziedzicem moim będzie.
15:4 A oto słowo Pańskie stało się do niego mówiąc: Nie będzie ten dziedzicem twoim; lecz który wynijdzie z żywota twego, ten będzie dziedzicem twoim.
15:5 I wywiódł go na dwór, i rzekł: Spojrzyj teraz ku niebu, a zlicz gwiazdy, będzieszli je mógł zliczyć; i rzekł mu: Tak będzie nasienie twoje.
15:6 Uwierzył tedy Panu, i poczytano mu to ku sprawiedliwości.
15:7 I rzekł do niego: Ja Pan, którym cię wywiódł z Ur Chaldejskiego, abym ci dał ziemię tę w osiadłość.
15:8 Zatem rzekł Abram: Panie Boże, po czemże poznam, iż ją odziedziczę?
15:9 I odpowiedział mu: Weźmij mi jałowicę trzyletnią, i kozę trzyletnią, i barana trzyletniego, i synogarlicę, i gołąbiątko.
15:10 Wziął tedy wszystko to i rozciął na poły; a jednę część położył przeciw drugiej, ale ptaków nie rozcinał.
15:11 Tedy się zleciało ptactwo do onych ścierwów, i odganiał je Abram.
15:12 I stało się, gdy słońce zachodziło, że przypadł twardy sen na Abrama, a oto strach i ciemność wielka przypadła nań.
15:13 I rzekł Pan do Abrama: Wiedz wiedząc, iż gościem będzie nasienie twoje w ziemi cudzej, i podbiją je w niewolą, i utrapią je przez cztery sta lat.
15:14 A wszakże naród on, któremu służyć będą, ja sądzić będę; a potem wynijdą stamtąd z majętnością wielką.
15:15 Ale ty pójdziesz do ojców twoich w pokoju; i pogrzebion będziesz w starości dobrej.
15:16 A w czwartem pokoleniu tu się wrócą; bo jeszcze nie wypełniła się nieprawość Amorrejczyka aż do tego czasu.
15:17 I stało się, gdy zaszło słońce, a ciemność była, a oto ukazał się piec kurzący się, i pochodnia ognista, która przechodziła między onemi podziały.
15:18 Onegoż dnia uczynił Pan z Abramem przymierze, mówiąc: Nasieniu twemu dam tę ziemię, od rzeki Egipskiej, aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrates.
15:19 Kenejczyka, i Kenezejczyka, i Kadmonejczyka.
15:20 I Hettejczyka, i Ferezejczyka, i Rafaimczyka.
15:21 I Amorrejczyka, i Chananejczyka, i Gergezejczyka, i Jebuzejczyka.