Księga Joba - rozdział 34

34:1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

34:2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.

34:3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.

34:4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.

34:5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:

34:6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.

34:7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?

34:8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?

34:9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.

34:10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.

34:11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.

34:12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.

34:13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?

34:14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:

34:15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.

34:16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.

34:17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?

34:18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!

34:19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.

34:20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.

34:21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.

34:22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.

34:23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.

34:24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.

34:25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.

34:26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.

34:27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:

34:28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.

34:29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,

34:30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.

34:31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.

34:32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.

34:33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.

34:34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,

34:35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.

34:36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.

34:37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.