1 Księga Kronik - rozdział 16

16:1 A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem. 16:2 A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie. 16:3 I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina. 16:4 A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego. 16:5 Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali. 16:6 Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego. 16:7 Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego: 16:8 Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego. 16:9 Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego. 16:10 Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana. 16:11 Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy. 16:12 Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego. 16:13 O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego! 16:14 On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego. 16:15 Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowo, które przykazał do tysiącznego pokolenia; 16:16 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem; 16:17 I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne, 16:18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego. 16:19 Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej; 16:20 I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu: 16:21 Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów, 16:22 Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego. 16:23 Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego. 16:24 Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego; 16:25 Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów; 16:26 Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił. 16:27 Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego. 16:28 Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc. 16:29 Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości. 16:30 Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył. 16:31 Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje! 16:32 Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest. 16:33 Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię. 16:34 Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego. 16:35 A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej. 16:36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana. 16:37 I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Pańskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego. 16:38 Lecz Obededoma i braci ich sześdziesiąt i ośm, Obededoma mówię, syna Jedytunowego, i Hosę, uczynił odźwiernymi. 16:39 A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaon, 16:40 Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to według wszystkiego, co napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi. 16:41 A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego. 16:42 A między nimi Heman i Jedytun, trąbili i grali na trąbach, na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawił u wrót. 16:43 A tak rozszedł się wszystek lud, każdy do domu swego. Dawid się też wrócił, aby błogosławił domowi swemu.