Przypowieści Salomona - rozdział 24

24:1 Nie naśladuj ludzi złych, ani żądaj przebywać z nimi; 24:2 Albowiem serce ich myśli o drapiestwie, a wargi ich mówią o uciśnieniu. 24:3 Mądrością bywa dom zbudowany, a roztropnością umocniony. 24:4 Zaiste przez umiejętność komory napełnione bywają wszelakiemi bogactwami kosztownemi i wdzięcznemi. 24:5 Człowiek mądry mocny jest, a mąż umiejętny przydaje siły. 24:6 Albowiem przez mądrą radę zwiedziesz bitwę, a wybawienie przez mnóstwo radców mieć będziesz. 24:7 Wysokie są głupiemu mądrości; w bramie nie otworzy ust swoich. 24:8 Kto myśli źle czynić, tego złośliwym zwać będą. 24:9 Zła myśl głupiego jest grzechem, a pośmiewca jest obrzydliwością ludzką. 24:10 Jeźli będziesz gnuśnym, tedy w dzień ucisku słaba będzie siła twoja. 24:11 Wybawiaj pojmanych na śmierć; a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracaj się. 24:12 Jeźli rzeczesz: Otośmy o tem nie wiedzieli; izali ten, który waży serca, nie rozumie? a ten, który strzeże duszy twojej, nie rozezna? i nie odda człowiekowi według uczynków jego? 24:13 Jedz miód, synu mój! bo dobry, i plastr słodki podniebieniu twemu; 24:14 Tak umiejętność mądrości duszy twojej, jeźliże ją znajdziesz; onać będzie nagrodą, a nadzieja twoja nie będzie wycięta. 24:15 Nie czyń zasadzki, niezbożniku! na przybytek sprawiedliwego, a nie przeszkadzaj odpocznieniu jego. 24:16 Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście. 24:17 Gdy upadnie nieprzyjaciel twój, nie ciesz się; i gdy się potknie, niech się nie raduje serce twoje; 24:18 Aby snać nie ujrzał Pan, a nie podobałoby się to w oczach jego, i odwróciłby od niego gniew swój na cię. 24:19 Nie gniewaj się dla złośników, ani się udawaj za niepobożnymi; 24:20 Boć nie weźmie złośnik nagrody; pochodnia niepobożnych zgaśnie. 24:21 Synu mój! bój się Pana i króla, a z niestatecznymi nie mięszaj się; 24:22 Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obydwóch któż wie? 24:23 I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra. 24:24 Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą. 24:25 Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyjdzie na nich błogosławieństwo każdego dobrego. 24:26 Pocałują wargi tego, co mówi słowa prawdziwe. 24:27 Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój. 24:28 Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyń łagodnych namów wargami swemi. 24:29 Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego. 24:30 Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego; 24:31 A oto porosła wszędzie ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny jej rozwalił się. 24:32 Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze. 24:33 Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał; 24:34 A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.