4 Księga Mojżeszowa - rozdział 17: Różnice pomiędzy wersjami
*>Łukasz Florczak Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{4 Mojż.|17}} <ref>{{T|122}}</ref> | |||
{{4 Mojż.|17:1|BG}} | {{4 Mojż.|17:1|BG}} | ||
Wersja z 21:31, 14 sty 2016
17:1 Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
17:2 Mów do synów Izraelskich, a weźmij od nich po lasce według domów ojców ich, to jest, od wszystkich książąt ich według domów ojców ich, dwanaście lasek, a każdego imię napiszesz na lasce jego;
17:3 Ale imię Aaronowe napiszesz na lasce Lewiego; bo każda laska będzie od każdego książęcia z domu ojców ich.
17:4 I zostawisz je w namiocie zgromadzenia przed świadectwem, gdzie się z wami schodzę.
17:5 I stanie się, kogo obiorę, tego laska zakwitnie; i uśmierzę przed sobą szemrania synów Izraelskich, któremi szemrzą przeciwko wam.
17:6 To gdy Mojżesz mówił do synów Izraelskich, oddali mu wszyscy książęta ich laski swoje, każdy książę laskę z domu ojca swego, dwanaście lasek; a laska Aaronowa była między laskami ich.
17:7 I postawił mojżesz laski one przed Panem w namiocie świadectwa.
17:8 A gdy nazajutrz przyszedł Mojżesz do namiotu świadectwa, oto się zazieleniła laska Aaronowa z domu Lewiego, i wypuściła listki i wydała kwiat, i zrodziła dojrzałe migdały.
17:9 I wyniósł Mojżesz one wszystkie laski od obliczności Pańskiej do wszystkich synów Izraelskich; które gdy ujrzeli, wziął każdy laskę swą.
17:10 I rzekł Pan do Mojżesza: Odnieś laskę Aaronową przed świadectwo, aby była zachowana na znak synom odpornym, a zahamujesz szemranie ich przeciwko mnie, aby nie pomarli.
17:11 I uczynił Mojżesz; jako mu Pan rozkazał, tak uczynił.
17:12 I rzekli synowie Izraelscy do Mojżesza, mówiąc: Oto umieramy, niszczejemy, wszyscy giniemy;
17:13 Każdy, ktokolwiek przystępuje do przybytku Pańskiego, umiera; izali do szczętu wytraceni być mamy?
- ↑ T-122