List do Hebrajczyków 4:15

4:15 Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieństwo nas, oprócz grzechu.

Komentarz

• Nie mamy bowiem
  1. Apostoł Paweł doprowadził swych czytelników do miejsca, w którym im wskazuje, że chociaż Jezus nie był kapłanem według hebrajskiego porządku, to jednak był Kapłanem zgodnie ze szczególnym, Boskim porządkiem.
  2. Mówił on o pozaobrazowym kapłaństwie, wskazując, że Aaron jako kapłan był typem, że konieczne było ustanowienie lepszego kapłaństwa, zaś to wyższe kapłaństwo przedstawione zostało w Melchizedeku.
  3. Jasno wywodzi skutki cierpienia naszego Pana, sprawiedliwego za niesprawiedliwych, które zakwalifikowały Go do roli Pośrednika, Arcykapłana i Wodza.
  4. Ktokolwiek miłuje i akceptuje zło, ten udowadnia, że nie posiada zmysłu Chrystusowego i prawdopodobnie, nie jest członkiem tej grupy ludzi, o której apostoł pisze w tym miejscu.
• Arcykapłana
  1. Jezus zajął swój urząd kapłański w czasie swego spłodzenia i pomazania duchem świętym. Jego dzieło jako arcykapłana nie będzie dokończone aż do zamknięcia jego tysiącletniego królowania.
  2. Wielkie kapłaństwo pozaobrazowego Kapłana jest ciągłe.
  3. Arcykapłan niebieski, a nie ziemski.
• Który by nie mógł współczuć
  1. Jego doskonały umysł mógł sprawić, że Jego zmysły były bardziej aktywne niż nasze; jego współczucie głębsze, zaś poczucie bólu ostrzejsze.
  2. Aby mógł współczuć z tymi, którzy są w trudnościach.
  3. Chociaż stał się tak wielki przy swym zmartwychwstaniu, tak wielce wywyższony ponad ludzkość, to jednak zdaje sobie sprawę z naszych niedoskonałości, trudności prób, przez jakie przechodzimy, ponieważ w czasie, gdy był człowiekiem, przechodził podobne trudności i próby.
  4. Z tego powodu, że tracił swą żywotność przy okazji każdego cudu.
  5. „Niezdolnego do współczucia” (Diaglott).
• Ze słabościami naszymi
  1. Ludzkimi słabościami.
  2. "Z naszymi słabościami” (Diaglott).
  3. Z greckiego astheneo, słowo pochodzące od określenia asthenes, które oznacza „bez siły” (a – „bez”, sthenos – „siła”).
  4. W związku z czym jest on zdolny do okazywania cierpliwości względem nas.
  5. Jeżeli staraliśmy się z całych naszych sił, a mimo to upadliśmy, On wie, co wziąć pod uwagę i jak okazać współczucie.
  6. Tak jak Chrystus był dotknięty poczuciem słabości, z którymi my musimy walczyć, tak i my musimy być dotknięci poczuciem słabości świata.
  7. Jest celowym, aby członkowie klasy Oblubienicy byli dotknięci poczuciem słabości świata oraz posiadali wystarczająco wiele współczucia, by dobrowolnie ponieść niektóre ze smutków i zmartwień tych, którzy są dookoła nich.
  8. Kapłani porządku Aaronowego, kapłaństwo Lewickie, nie mogło we właściwy sposób współczuć ludziom.
  9. Królewskie kapłaństwo, które niegdyś samo znajdowało się w ciężkim położeniu, tak jak i reszta ludzkości, będzie wiedziało, w jaki sposób radzić sobie z ludzkością chorą na grzech; zaś świat znajdzie pocieszenie i ukojenie, zdając sobie sprawę z takiego współczucia.
  10. Pismo Święte dowodzi, że Jezus Chrystus był chory i jako taki był zdolny do współczucia z nami w naszych chorobach. Ponieważ był bez grzechu, grzech osobisty nie mógł być przyczyną Jego choroby, a zatem nie może być przyczyną i naszych. [Cytowany fragment pochodzi z krótkiego artykułu nadesłanego przez W. S. Umry, pastora jednego z kościołów w Potrero, w Kalifornii, opublikowanego w „Watch Tower” – przyp. red. pol. 2011.]
• Lecz
  1. Jednakże był on.
• Doświadczonego we wszystkim
  1. Wypróbowanego.
  2. „Wypróbowanego pod każdym względem” (Diaglott).
  3. Wypróbowanego przez pewne zasadnicze sprawdziany.
  4. Pod względem swego posłuszeństwa względem Boga, oraz zaufania w opatrznościową opieką Ojca.
  5. Jako Nowe Stworzenie, a nie w sposób, w jaki doświadczany jest świat.
  6. On nie był poddany każdemu pokuszeniu, które atakuje nas ze strony upadłych upodobań, pragnień i tendencji, które przychodzą do nas jako członków upadłego rodu Adama.

On nie mógł być kuszony jako pijak albo w inny sposób, w jaki kuszona jest upadła ludzkość ani jako matka lub ojciec, ponieważ nigdy nim nie był. R5965:3, 5585:1; E117; Q706:2 Tak jak Jezus był kuszony trzy razy na puszczy, tak i my możemy być kuszeni, nakłaniani do egoizmu, ryzykanctwa, kompromisu. R5965:5; 3717-3719, 1689:2,4; 1688:5; E110-117; Q707-709 Do zwodniczego używania Słowa Bożego. Do uzyskania doczesnej władzy i przywilejów. Do zdjęcia ofiary z ołtarza. R1689:4, 3717:6 Przez świat, ciało i diabła. R963:6, 5585:2, 3717-3719, 1689:5 Wszystkie próby, jakich doświadczał nasz Pan, pochodziły od ciała, świata i Przeciwnika, podobnie sytuacja wygląda w przypadku Jego naśladowców. R3717:4 Nasz Pan nie uległ kusicielowi pod żadnym względem. My również mamy dać mu odpór, mamy czuwać i modlić się, abyśmy nie ulegli pokuszeniu. R5202:1, 1689:5 Aby sięgnąć na powrót do przymierza Zakonu, aby powstrzymać się od głoszenia prawdy i zamiast niej objawić coś, czego ludzie pragnęli, uczynić coś, co innym by się podobało bardziej niż wykonywanie tego, co akceptuje Bóg, do obrania łatwiejszej drogi, do ucieczki od cierpień lub ominięcia ich. R5585:2-5 My również jesteśmy kuszeni, by oddawać złem za złe. Nasz Pan był tak kuszony przed swym ukrzyżowaniem. R5966:4; Q708:4 Te próby trwały przez trzy i pół roku. R4612:1 Rozwinięcie cierpliwości wymagało pewnego czasu, podobnie jak przejście wszystkich koniecznych sprawdzianów, które przejść musi również Jego Kościół. Q52:3 Doświadczenie naszego Pana w Getsemane jest ilustracją jednych z najtrudniejszych prób, jakie przychodzą na Lud Boży. R2774:5, 5585:6 Nasz Pan był doskonały jako człowiek. Jednakże człowieczeństwo ma swe ograniczenia, jeżeli chodzi o wiedzę i wytrzymałość. Jego nowe stworzenie żyło i działało przez ludzkie ciało. R5702:1 Cierpienia naszego Pana były celowe i mądre jako wsparcie dla tych, którzy mieli być Jego naśladowcami. R5090:4; E128 „A że sam przeszedł przez cierpienie i próby, może dopomóc tym, którzy przez próby przechodzą” (Hebr. 2:18). E128; F162; R5585:6, 1829:5, 1335:3*, 146:4*, 106:4* Nie odnosi się tu do zwykłych pokus, jakich doświadczał nasz Pan wspólnie z innymi przed swym namaszczeniem. R3715:6 Podobnie jak my – „Jak my sami” (Diaglott). R1335:6* Jego bracia. R3717:3, 2774:5 Jego uczniowie. R5702:1 Kościół. R5585:1, 4804:4 Nowe Stworzenia. R3715:6, 3717:4; Q706:2 Oznacza to, że pokuszenia lub próby, na które Jehowa zezwala w stosunku do swego poświęconego ludu, są tego samego rodzaju, co pokuszenia dopuszczone na naszego Odkupiciela. R4970:3, 3715:6 My również jesteśmy poddani sprawdzianowi lojalności względem Boga, wierności wobec zasad sprawiedliwości, lojalności względem prawdy, względem Boskich metod. R4970:3, 5030:2 Pragnie On mieć klasę Oblubienicy, która zniesie pokuszenia, wytrzyma trudności, okaże lojalność, wykaże, iż faktycznie są zwycięzcami kładącymi swe życie w ofierze. Q160:T Abyśmy zostali w pełni sprawdzeni po tym, jak staniemy się Nowym Stworzeniem. R4612:2 Te szczególne próby i pokuszenia, które przychodzą na nas jako na naśladowców, nie dosięgają nas, dopóki nie osiągniemy punktu zupełnego poświęcenia. R3717:2 Nie wolno się nam spodziewać, że unikniemy pokuszeń, prób, trudności, doświadczeń, ponieważ tylko za ich pośrednictwem możemy rozwinąć i udoskonalić nasz charakter. R3715:6, 405:1*, 12:3* Jakże wielką pociechą i radością jest zdanie sobie sprawy z tego, że nasz Mistrz zna moc zła z własnego doświadczenia, a zatem może przez tę wiedzę w pełni współczuć we wszystkich naszych pokuszeniach. R1335:3* Jest On zdolny nam współczuć i wspierać nas w naszych wysiłkach trwania w stanie śmierci dla każdej światowej ambicji. R964:6, 5777:2 Mamy korzyść płynącą z Jego doświadczenia. R5090:4, 405:4*, 77:5*, 12:5* Jesteśmy kuszeni do (a) wykorzystywania naszych duchowych darów dla osiągania doczesnych celów; (b) do lekkomyślnego i niepotrzebnego eksponowania siebie na niebezpieczeństwa w imieniu Pana, oraz (c) do współdziałania z innymi planami, poza Bożymi, w celu podniesienia świata z upadku. E110-116 Nie powinniśmy nigdy dobrowolnie poddawać się pokuszeniom. Cześć, pokora i ostrożność powinny nas odstraszać. R3715:6 Z wyjątkiem grzechu – „Poza grzechem” (Diaglott). R1335:3* Bez ulegania. R964:5 On zdecydowanie odmówił uległości wobec wszelkich pokus ze strony ciała, nakłaniających do ominięcia lub zmniejszenia Jego cierpień. R5585:5 Jezus nie był kuszony z powodu grzechu lub słabości, ponieważ takowych nie posiadał. R5702:4, 929:2 Doświadczywszy prób i pokus wszelkiego rodzaju, za wyjątkiem przychodzących przez grzech, jest On gotów wesprzeć tych, którzy podlegają próbom, ale którzy nie utożsamiają się z grzechem. R1335:3* Był On w stanie uczynić to, czego nie osiągnął niedoskonały człowiek ani nie był w stanie osiągnąć. R776:2 Jednakże poniósł grzech świata (Izaj. 53:11- -12). R1063:2* Będąc bez grzechu był również wolny od chorób i od bólu, za wyjątkiem przypadków, gdy brał je na siebie od innych, aby mógł być dotknięty uczuciem naszych niedoskonałości. R2028:6; F632