Księga Estery - rozdział 6: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Est. 6:1 (BG)}}
{{Est.|6:1|BG}}
{{Est. 6:2 (BG)}}
{{Est.|6:2|BG}}
{{Est. 6:3 (BG)}}
{{Est.|6:3|BG}}
{{Est. 6:4 (BG)}}
{{Est.|6:4|BG}}
{{Est. 6:5 (BG)}}
{{Est.|6:5|BG}}
{{Est. 6:6 (BG)}}
{{Est.|6:6|BG}}
{{Est. 6:7 (BG)}}
{{Est.|6:7|BG}}
{{Est. 6:8 (BG)}}
{{Est.|6:8|BG}}
{{Est. 6:9 (BG)}}
{{Est.|6:9|BG}}
{{Est. 6:10 (BG)}}
{{Est.|6:10|BG}}
{{Est. 6:11 (BG)}}
{{Est.|6:11|BG}}
{{Est. 6:12 (BG)}}
{{Est.|6:12|BG}}
{{Est. 6:13 (BG)}}
{{Est.|6:13|BG}}
{{Est. 6:14 (BG)}}
{{Est.|6:14|BG}}




[[Category:Księga Estery|006]]
[[Category:Księga Estery|006]]

Wersja z 16:15, 9 sie 2015

6:1 Onej nocy król nie mogąc spać, kazał przynieść księgi historyi pamięci godnych, i kroniki; i czytano je przed królem. 6:2 I znaleźli napisane, że oznajmił Mardocheusz zdradę Bigtana i Teresa, dwóch komorników królewskich z tych, którzy strzegli progu, że szukali ściągnąć rękę na króla Aswerusa. 6:3 Tedy rzekł król: Jakiejż dostąpił czci i zacności Mardocheusz dla tego? Na co odpowiedzieli słudzy królewscy, dworzanie jego: Nic za to nie odniósł. 6:4 I rzekł król: Któż jest w sieni? (a Haman przyszedł był do sieni zewnętrznej pałacu królewskiego, chcąc mówić z królem, aby powieszono Mardocheusza na szubienicy, którą mu był nagotował.) 6:5 Tedy odpowiedzieli królowi słudzy jego: Oto Haman stoi w sieni. I rzekł król: Niech sam wnijdzie. 6:6 I wszedł Haman. Któremu król rzekł: Coby uczynić mężowi temu, którego król chce uczcić? (a Haman myślił w sercu swem: Komużby chciał król uczciwość większą wyrządzić nad mię?) 6:7 I odpowiedział Haman królowi: Mężowi, którego król chce uczcić, 6:8 Niech przyniosą szatę królewską, w którą się ubiera król, i przywiodą konia, na którym jeżdża król, a niech włożą koronę królewską na głowę jego; 6:9 A dawszy onę szatę i onego konia do ręki którego z książąt królewskich, z książąt najprzedniejszych, niech ubiorą męża onego, którego król chce uczcić, a niech go prowadzą na koniu po ulicy miejskiej, a niech wołają przed nim: Tak się ma stać mężowi, którego król chce uczcić. 6:10 Tedy rzekł król do Hamana: Spiesz się, weźmij szatę i konia, jakoś powiedział, a uczyń tak Mardocheuszowi Żydowi, który siedzi w bramie królewskiej, a nie opuszczaj nic z tego wszystkiego, coś mówił. 6:11 Przetoż wziąwszy Haman szatę i konia, ubrał Mardocheusza, i prowadził go na koniu po ulicy miejskiej, wołając przed nim: Tak się ma stać mężowi, którego król chce uczcić. 6:12 Wrócił się potem Mardocheusz do bramy królewskiej, a Haman pokwapił się do domu swego z żałością, mając głowę nakrytą. 6:13 I powiedział Haman Zeresie, żonie swej, i wszystkim przyjaciołom swoim wszystko, co mu się przydało. I rzekli do niego mędrcy jego, i Zeres, żona jego: Ponieważ z narodu Żydowskiego jest Mardocheusz, przed któregoś obliczem począł upadać, nie przemożesz go, ale pewnie upadniesz przed obliczem jego. 6:14 A gdy oni jeszcze mówili z nim, oto komornicy królewscy przyszli, a przymusili Hamana, aby szedł na ucztę, którą była Ester sprawiła.