Przypowieści Salomona - rozdział 12

12:1 Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest. 12:2 Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi. 12:3 Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony. 12:4 Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego. 12:5 Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe. 12:6 Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich. 12:7 Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje. 12:8 Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie. 12:9 Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba. 12:10 Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest. 12:11 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest. 12:12 Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją. 12:13 W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi. 12:14 Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda. 12:15 Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest. 12:16 Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję. 12:17 Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę. 12:18 Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem. 12:19 Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy. 12:20 Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele. 12:21 Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego. 12:22 Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się. 12:23 Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo. 12:24 Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała. 12:25 Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je. 12:26 Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich. 12:27 Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie. 12:28 Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.