Przypowieści Salomona - rozdział 22

22:1 Lepsze jest dobre imię, niż bogactwa wielkie; a przyjaźń lepsza, niż srebro i złoto. 22:2 Bogaty i ubogi spotkali się z sobą; ale Pan jest obydwóch stworzycielem. 22:3 Ostrożny widząc złe ukrywa się; ale prostacy wprost idąc wpadają w szkodę. 22:4 Pokory i bojaźni Pańskiej nagrodą jest bogactwo, i sława i żywot. 22:5 Ciernie i sidła są na drodze przewrotnego; kto strzeże duszy swej, oddala się od nich. 22:6 Ćwicz młodego według potrzeby drogi jego; bo gdy się zstarzeje, nie odstąpi od niej. 22:7 Bogaty nad ubogimi panuje; ale ten, co pożycza, sługą bywa tego, który mu pożycza. 22:8 Kto sieje nieprawość, żąć będzie utrapienie, a rózga gniewu jego ustanie. 22:9 Oko dobrotliwe, toć będzie ubłogosławione; bo udziela chleba swego ubogiemu. 22:10 Wyrzuć naśmiewcę, a ustanie zwada; owszem uspokoi się swar i pohańbienie. 22:11 Kto miłuje czystość serca, a jest wdzięczność w wargach jego, temu król przyjacielem będzie. 22:12 Oczy Pańskie strzegą umiejętności; ale przedsięwzięcia przewrotnego podwraca. 22:13 Leniwiec mówi: Lew na dworzu, w pośród ulicy bym był zabity. 22:14 Usta obcych niewiast są dół głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam. 22:15 Głupstwo przywiązane jest do serca młodego; ale rózga karności oddali je od niego. 22:16 Kto ciemięży ubogiego, aby sobie przysporzył, także kto daje bogatemu: pewnie zubożeje. 22:17 Nakłoń ucha twego, a słuchaj słów mądrych, a serce twoje przyłóż ku nauce mojej; 22:18 Boć to będzie uciechą, gdy je zachowasz w sercu twojem, gdy będą społem sporządzone w wargach twoich; 22:19 Aby było w Panu ufanie twoje; oznajmujęć to dziś, a ty tak czyń. 22:20 Izalim ci nie napisał znamienitych rzeczy z strony rad i umiejętności, 22:21 Abym ci do wiadomości podał pewność powieści prawdziwych, abyś umiał odnosić słowa prawdy tym, którzy cię posłali. 22:22 Nie odzieraj nędznego, przeto że nędzny jest; ani ubogiego w bramie uciskaj. 22:23 Albowiem Pan się podejmie sprawy ich, i wydrze duszę tym, którzy im wydzierają. 22:24 Nie bądź przyjacielem gniewliwemu, a z mężem popędliwym nie obcuj, 22:25 Byś snać nie przywykł ścieszkom jego, a nie włożył sidła na duszę swoję. 22:26 Nie bywaj między tymi, którzy ręczą; ani między rękojmiami za długi; 22:27 Bo jeźlibyś nie miał czem zapłacić, przeczżeby kto miał brać pościel twoją pod tobą? 22:28 Nie przenoś starej granicy, którą uczynili ojcowie twoi. 22:29 Widziałżeś męża rątszego w sprawach swoich? Takowyć przed królami staje, a nie staje przed podłymi.