Księga Micheasza - rozdział 1: Różnice pomiędzy wersjami
*>Łukasz Florczak Nie podano opisu zmian |
*>Łukasz Florczak Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Mich. 1:1 | {{Mich.|1:1|BG}} | ||
{{Mich. 1:2 | {{Mich.|1:2|BG}} | ||
{{Mich. 1:3 | {{Mich.|1:3|BG}} | ||
{{Mich. 1:4 | {{Mich.|1:4|BG}} | ||
{{Mich. 1:5 | {{Mich.|1:5|BG}} | ||
{{Mich. 1:6 | {{Mich.|1:6|BG}} | ||
{{Mich. 1:7 | {{Mich.|1:7|BG}} | ||
{{Mich. 1:8 | {{Mich.|1:8|BG}} | ||
{{Mich. 1:9 | {{Mich.|1:9|BG}} | ||
{{Mich. 1:10 | {{Mich.|1:10|BG}} | ||
{{Mich. 1:11 | {{Mich.|1:11|BG}} | ||
{{Mich. 1:12 | {{Mich.|1:12|BG}} | ||
{{Mich. 1:13 | {{Mich.|1:13|BG}} | ||
{{Mich. 1:14 | {{Mich.|1:14|BG}} | ||
{{Mich. 1:15 | {{Mich.|1:15|BG}} | ||
{{Mich. 1:16 | {{Mich.|1:16|BG}} | ||
[[Category:Księga Micheasza|001]] |
Wersja z 16:16, 9 sie 2015
1:1 Słowo Pańskie, które się stało do Micheasza Morastytczyka za dni Joatama, Achaza, i Ezechyjasza, królów Judzkich, które w widzeniu słyszał o Samaryi i o Jeruzalemie. 1:2 Słuchajcie wszystkie narody! niech słucha ziemia, i wszystko, co na niej jest, a niech będzie panujący Pan przeciwko wam świadkiem, panujący z kościoła świętobliwości swojej. 1:3 Bo oto Pan wyjdzie z miejsca swojego, a zstąpiwszy deptać będzie po wysokościach ziemi; 1:4 I rozpłyną się góry pod nim, a doliny popadają się, tak jako wosk od ognia, i jako wody, które spadają na dół. 1:5 To wszystko się stanie dla przestępstwa Jakóbowego, i dla grzechów domu Izraelskiego. Któż jest przyczyną przestępstwa Jakóbowego? izali nie Samaryja? i któż wyżyn Judzkich? izali nie Jeruzalem? 1:6 Przetoż obrócę Samaryję w gromadę gruzu, jako bywa na polu około winnic, i powrzucam w dolinę kamienie jej, a grunty jej odkryję. 1:7 I wszystkie obrazy jej ryte będą potłuczone, i wszystkie jej dary ogniem spalone, i wszystkie jej bałwany obrócę w pustynię; bo to z zapłaty nierządnicy zgromadziła, przetoż się to zaś na zapłatę nierządnicy obróci. 1:8 Nad tem kwilić i narzekać będę, chodząc zewleczony i nagi; uczynię lament jako smoki i narzekanie jako młode strusięta; 1:9 Przeto, że nieuleczone są rany jej, gdyż doszły aż do Judy, a dosięgły do bramy ludu mego aż do Jeruzalemu. 1:10 W Giet tego nie opowiadajcie, ani kwiląc płaczcie; walaj się w prochu w domu Orfa; 1:11 Przejdziesz ty, która mieszkasz na miejscu pięknem, obnażoną mając hańbę; nie wnijdzie ta, która mieszka na miejscu w bydło obfitem; płacz będzie w miejscach okolicznych, które od was mają żywność swoję. 1:12 Będzie bowiem bolesna dla dobrych rzeczy ta, która mieszka na miejscach przykrych, przeto, że zstąpi złe od Pana aż do bramy Jeruzalemskiej. 1:13 Zaprzęż w wóz prędkie konie, obywatelko Lachys! któraś powodem grzechu córki Syońskiej, gdyż w tobie znalezione są przestępstwa Izraelskie. 1:14 Przetoż poślę upominki swe do Moreset w Giet; domy Achzyb na oszukanie będą królom Izraelskim. 1:15 Jeszczeć dziedzice przywiodę, o obywatelko Maresy! przyjdzie aż do Odollam, i aż do chwały Izraelskiej. 1:16 Obłyś się i ostrzyż się dla synów rozkoszy twoich; rozszerz łysinę twoję jako orzeł, bo się prowadzą od ciebie.