1 Księga Mojżeszowa - rozdział 11

11:1 A była wszystka ziemia jednego języka, i jednej mowy. 11:2 I stało się, gdy wyszli od wschodu słońca, znaleźli równinę w ziemi Senaar, i mieszkali tam. 11:3 I rzekł jeden do drugiego: Nuże naczyńmy cegły i wypalmy ją ogniem: i mieli cegłę miasto kamienia, a glinę iłowatą mieli miasto wapna. 11:4 Potem rzekli: Nużeż, zbudujmy sobie miasto i wieżą, której by wierzch dosięgał do nieba, a uczyńmy sobie imię; byśmy się snać nie rozproszyli po obliczu wszystkiej ziemi. 11:5 Tedy Pan zstąpił, aby oglądał miasto ono, i wieżą, którą budowali synowie ludzcy. 11:6 I rzekł Pan: Oto lud jeden, i język jeden tych wszystkich; a toć jest zaczęcie dzieła ich, a teraz nie zabroni im nikt wszystkiego, co zamyślili uczynić. 11:7 Przetoż zstąpmy, a pomieszajmy tam język ich, aby jeden drugiego języka nie zrozumiał. 11:8 A tak rozproszył je Pan stamtąd po obliczu wszystkiej ziemi; i przestali budować miasta onego. 11:9 Przetoż nazwał imię jego Babel; iż tam pomieszał Pan język wszystkiej ziemi; i stamtąd rozproszył je Pan po obliczu wszystkiej ziemi. 11:10 Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie. 11:11 I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki. 11:12 Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha. 11:13 I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. 11:14 Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera. 11:15 I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. 11:16 I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega. 11:17 Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki. 11:18 Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu. 11:19 I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki. 11:20 Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga. 11:21 I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki. 11:22 Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora. 11:23 I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki. 11:24 Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego. 11:25 I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki. 11:26 I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana. 11:27 A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota. 11:28 I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem. 11:29 I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy. 11:30 A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek. 11:31 Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam. 11:32 I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie.