List św. Pawła do Rzymian 12:3

12:3 Albowiem powiadam przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, co jest między wami, aby więcej o sobie nie rozumiał, niżeli potrzeba rozumieć; ale żeby o sobie rozumiał skromnie, tak jako komu Bóg udzielił miarę wiary.

Komentarz

• Mocą danej mi łaski
  1. Apostoł Paweł przewidywał, że jednym z największych pokuszeń będzie ambicja zdobycia wielkiego poszanowania.
• Rozumiał o sobie więcej
  1. Prawda Boża zgodna jest z najwyższym stopniem rozwoju ludzkiego rozumu, jednakże ludzki rozum nie może osiągnąć pełnego rozwoju bez Bożego kierownictwa.
  2. Niektórzy mogą być dumni z tego, że posiadają prawdę albo możliwość służenia prawdzie.
  3. Zarozumiałość jest niebezpieczna dla chrześcijanina. Wielu członków ludu Bożego wkroczyło na złą drogę myśląc, że Bóg w sposób prywatny przekazuje im pewną naukę i informacje niedostępne dla innych.
  4. Niektórzy przeceniają swe talenty i tracą cenne możliwości, próbując wykonywać rzeczy, do których zdolności mają niewielkie lub żadne, zaniedbując jednocześnie wykorzystywanie talentów, które posiadają.
• Niż należy rozumieć
  1. Starając się zrozumieć, jakie dary posiadamy, apostoł zaleca skromność.
• Rozumiał z umiarem
  1. Nie według ciała, lecz zgodnie z nową naturą.
  2. Starając się sprawiedliwie ocenić posiadane talenty, zarówno własne jak i innych, a w ten sposób rozmiar służby i odpowiedzialności.
  3. Trzeźwa ocena samego siebie charakteryzuje się pokorą, a nie wywyższaniem się; lecz mimo to jest zdrowa i korzystna.
  4. Taki musi być duch wszystkich, którym będzie dane wejść do Królestwa niebios; z filozoficznego punktu widzenia pokora prowadzi do wielkości i sama w sobie jest ogromnym osiągnięciem.
  5. Boże Słowo i opatrzność prowadzą wszystkich naśladowców Chrystusa do jedności serca i umysłu: jeden jest poniżany, inny jest wywyższany. Obaj uczą się nie pokładać ufności w sobie samym, lecz w Tym, który jest w stanie to wszystko dla nich uczynić.
  6. Należy trzeźwo o sobie myśleć. Niektórzy mają tendencję do niedoceniania swoich możliwości i dlatego nie sprawdzają się jako przydatni słudzy prawdy, jakimi mogliby być.
  7. Należy trzeźwo oceniać swe talenty; ani ich nie przeceniać, ani niedoceniać.
  8. Zagrożenie płynie z kultywowania światowego ducha, prowadzącego do próżnego przechwalania się, którego każdy człowiek, przy zdrowych zmysłach, by się wstydził; takie postępowanie jest obrzydliwością w Bożych oczach.
• Stosownie do
  1. Stosownie do wierności.
  2. Albowiem Ten, którego posłał Bóg, głosi Słowa Boże; gdyż Bóg udziela Ducha bez miary – Jan 3:34, jednakże Jego naśladowcy otrzymują go w pewnej mierze.
• Wiary
  1. Z greckiego „pistis”, gdzie indziej tłumaczonego jako wierność, przekonanie.
  2. Gdy otrzymaliśmy Bożego ducha, nasza wiara może bardzo się pogłębić tak, że będziemy w stanie kroczyć według wiary, a nie według widzenia.
• Jakiej Bóg
  1. Przez swoje Słowo i opatrzność.
  2. Każdy z Bożych sług winien starać się wykorzystać talenty, jakie otrzymał od Boga.
  3. Jest wielką arogancją ze strony sługi, aby starać się wykorzystać talenty, których Pan mu nie dał do wykorzystania.
  4. Jeżeli jakikolwiek człowiek otrzymał wiele Bożej łaski, to stało się tak, gdyż jej potrzebował.
• Każdemu udzielił
  1. Poświęconym.