1 Księga Mojżeszowa - rozdział 1: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Nawigacja|księga=1|rozdział=1|pozycja=top}} | {{Nawigacja|księga=1|rozdział=1|pozycja=top}} | ||
{{:1 Księga Mojżeszowa 1:1}} | |||
{{:1 Księga Mojżeszowa 1:2}} | {{:1 Księga Mojżeszowa 1:2}} | ||
| Linia 62: | Linia 62: | ||
{{:1 Księga Mojżeszowa 1:31}} | {{:1 Księga Mojżeszowa 1:31}} | ||
{{Nawigacja|księga=1|rozdział=1|pozycja=bottom}} | |||
<noinclude>[[Category:1 Księga Mojżeszowa]]</noinclude> | |||
Wersja z 22:03, 5 sie 2015
Szablon:Nawigacja 1:1 Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.
Komentarz
- Na początku – Stworzenia naszej planety a nie wszechświata[1].
- Bóg stworzył – Przygotował do dzieła, które w sześću dniach stworzenia, dni epokowych miało się wykonać[2].
- Ziemię – Prawdopodobnie nasza ziemia jest pierwsza z światów wówczas stworzonych[3].
Przypisy
1:2 A ziemia była niekształtowna i próżna, i ciemność była nad przepaścią, a Duch Boży unaszał się nad wodami.
Komentarz
- A ziemia była – Już istniała, zanim sześć dni stworzenia rozpoczęły się[1].
- Duch Boży – Moc Boża, energia twórcza[2].
- Unaszał się – Była czynną, zapładniającą[3].
Przypisy
1:3 I rzekł Bóg: Niech będzie światłość; i stała się światłość.
Komentarz
- Stała się światłość – Prawdopodobnie podbiegunowa zorza "Aurora Borealis"[1].
Przypisy
- ↑ F-30
1:5 I nazwał Bóg światłość dniem a ciemność nazwał nocą; i stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień pierwszy.
Komentarz
- I stał się wieczór – Mały, nieznaczny początek[1].
- Stał się zaranek: – Dopełnienie tej części dzieła[2].
- Dzień pierwszy:
Przypisy
1:6 Potem rzekł Bóg: Niech będzie rozpostarcie, w pośrodku wód, a niech dzieli wody od wód.
Komentarz
- Niech będzie rozpostarcie – Firmament, sklepienie, powietrze otaczające ziemię[1].
- W pośrodku wód – Między wodami[2].
Przypisy
1:7 I uczynił Bóg rozpostarcie; uczynił też rozdział między wodami, które są pod rozpostarciem; i między wodami, które są nad rozpostarciem; i stało się tak.
Komentarz
- Uczynił Bóg rozpostarcie – Po oberwaniu się pierwszego pierścienia na ziemię, utworzyło się powietrze mocno przesycone gazami[1].
Przypisy
- ↑ F-31
1:8 I nazwał Bóg rozpostarcie niebem. I stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień wtóry.
Komentarz
- I stał się dzień wtóry – Okres Paleozoiczny, 7000 lat długi, odnosi się do najdawniejszej epoki życia organicznego. Okres Sylurski, najstarsza w geologii warstwa pokładów trzeciorzędowych skorupy ziemskiej[1].
Przypisy
- ↑ F-31
1:9 I rzekł Bóg: Niech się zbiorą wody, które są pod niebem, na jedno miejsce, a niech się okaże miejsce suche; i stało się tak.
Komentarz
- Miejsce suche (ląd) – Woda powodowała, iż ziemia się ostudzała i w ten sposób tworzyła się skorupa ziemi, wystająca ponad powierzchnię wód. Możliwe, że podobne wstrząsy natury jeszcze nastąpią[1].
Przypisy
- ↑ F-32
1:12 I zrodziła ziemia trawę, ziele wydawające nasienie, według rodzaju swego, i drzewo czyniące owoc, w którym nasienie jego, według rodzaju swego; i widział Bóg, że to było dobre.
Komentarz
- Trawę i ziele – Gazy: węglany i azotowy spowodowały nadzwyczajny urodzaj roślinności w trzecim dniu stworzenia, pochłaniając węglan i oczyszczając powietrze dla rozwoju życia zwierzęcego[1].
- Nasienie jego według rodzaju – Stoi w sprzeczności z ewolucją[2].
Przypisy
1:13 I stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień trzeci.
Komentarz
- I stał się dzień trzeci: – Okres Karbonu, 7000lat długi[1].
Przypisy
- ↑ F-33
1:16 I uczynił Bóg dwa światła wielkie: światło większe, aby rządziło dzień, a światło mniejsze, aby rządziło noc, i gwiazdy.
Komentarz
- Uczynił Bóg – Dosłownie: spowodował by świeciło. Wyraz tu użyty wcale nie oznacza stworzenia[1].
- Światło większe – Katolicy twierdzą, że to światło reprezentuje papieża[2].
- Aby rządziło dzień – Aby wskazywało czas dnia[3].
- Światło mniejsze - Katolicy dowodzą, iż to reprezentuje władzę świecką[4].
- Aby rządziło noc - Według katolickiego poglądu, oznacza to doczesne sprawy[5]
Przypisy
1:19 I stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień czwarty.
Komentarz
- I stał się dzień czwarty – Okres kamienny, 7000 lat długi[1].
Przypisy
- ↑ F-34
1:20 I rzekł Bóg: Niech hojnie wywiodą wody płaz duszy żywiącej; a ptactwo niech lata nad ziemią, pod rozpostarciem niebieskim.
Komentarz
- Niech wody wywiodą hojnie – Niezliczone mnóstwo skorupiaków, które wchłaniały w siebie obfitujące w wodzie węglany[1].
- Płaz duszy żywiącej – Nephesh, istota obdarzona czuciem[2].
Przypisy
1:23 I stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień piąty.
Komentarz
- I stał się dzień piąty – Okres płazów, 7000 lat długi[1].
Przypisy
- ↑ F-35
1:24 Rzekł też Bóg: Niech wyda ziemia duszę żywiącą według rodzaju swego; bydło i płaz, i zwierz ziemski, według rodzaju swego; i stało się tak.
Komentarz
- Niech wyda ziemia – Wyrażenie naukowe określające działalność twórczą[1].
- Duszę żywiącą – Nephesh, istoty mające czucie, jak człowiek[2].
- Bydło – Zwierzęta domowe, dla odróżnienia od innych zwierząt[3].
Przypisy
1:26 Zatem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na wyobrażenie nasze, według podobieństwa naszego; a niech panuje nad rybami morskimi, i nad ptactwem niebieskim, i nad zwierzęty, i nad wszystką ziemią, i nad wszelkim płazem, płazającym się po ziemi.
Komentarz
- Uczyńmy – Wyrażenie użyte w liczbie mnogiej wskazuje na fakt, że „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga”, czyli z Bogiem[1].
- Na wyobrażenie nasze
- Z podobnymi władzami umysłu, możnością rozumowania, pamięci, woli, sądu, przymiotów moralnych, poczucia sprawiedliwości i miłości[2].
- To nie znaczy ten pierwszy promyk zmysłów, poczucia o moralności jak twierdzą wolucjoniści[3]
- Uczynienie człowieka na ziemskie wyobrażenie swojego Stwórcy było w tym celu, ażeby mógł być odpowiednim władcą świata[4]
- Według podobieństwa naszego – Królem ziemi, jak Bóg jest Królem wszechświata[5].
- Niech panują – Wyraz tu użyty jest w liczbie mnogiej, co oznacza, iż nie tylko Adam miał być tym królem, ale wszyscy razem i nie jeden nad drugim, ale jak Bóg zamierzył[6].
Przypisy
1:27 Stworzył tedy Bóg człowieka na wyobrażenie swoje; na wyobrażenie Boże stworzył go; mężczyznę i niewiastę stworzył je.
Komentarz
- Stworzył tedy Bóg człowieka – Tu nie jest powiedziane, ażeby wody wydały człowieka, lub żeby ziemia miała go wydać jak czytamy o zwierzętach[1]
- Na wyobrażenie swoje – Ziemski obraz samego siebie[2]
- Na wyobrażenie Boże:
- Stworzył je – Przymioty człowieka w całym znaczeniu tego słowa nie były tylko w jednej płci człowieka[6]
Przypisy
1:28 I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się, i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię; i czyńcie ją sobie poddaną; i panujcie nad rybami morskimi, i nad ptactwem niebieskim, i nad wszelkim zwierzem, który się rusza na ziemi.
Komentarz
- I błogosławił im Bóg – Błogosławieństwo Boże jest tylko dla doskonałych[1]
- Rozradzajcie się:
- Propagowanie rasy jest Boskim rozporządzeniem[2]
- Słowa te były wyrażone dla człowieka ziemskiego, a nie dla Nowego Stworzenia[3]
- Pożycie małżeńskie i rozmnażanie się bynajmniej nie jest grzechem, ani nie było grzechem dla pierwszych rodziców[4]
- Napełniajcie ziemię:
- Bóg zamierzył, ażeby ziemia była zaludniona[5]
- Boskim zamiarem nie było, ażeby ziemia miała być napełniona na pół umarłą ludzkością[6]
- Gdy ziemia zostanie dostatecznie zapełnioną, władza rozmnażania się ustanie, a rodzaj ludzki składać się będzie z istot doskonałych, podobnie jak był Adam zanim Ewa była stworzoną[7]
- I czyńcie ją sobie poddaną – Gdyby nasi pierwsi rodzice nie zgrzeszyli, to mogliby owładnąć ziemię bez utraty Raju[8]
- I panujcie:
- Psalm 8:7 – 8:7 Dałeś mu opanować sprawy rąk twoich, wszystkoś poddał pod nogi jego. [9]
- Ilustracja dana była Nabuchodonozorowi, gdy miał sen o drzewie[10]
- Nabuchodonozor reprezentował głowę władzy ludzkiej[11]
Przypisy
1:29 I rzekł Bóg: Oto dałem wam wszelkie ziele, wydawające z siebie nasienie, które jest na obliczu wszystkiej ziemi; i wszelkie drzewo, na którym jest owoc drzewa, wydawające z siebie nasienie, będzie wam ku pokarmowi.
Komentarz
- Będzie wam ku pokarmowi – Jedzenie mięsa zostało dozwolone przez Boga po potopie, by ludzie mieli więcej siły, lecz nie będzie jedzone w przyszłym wieku[1]
Przypisy
- ↑ R-2836:207
1:30 I wszelkiemu zwierzowi ziemskiemu, i wszystkiemu ptactwu niebieskiemu, i wszelkiej rzeczy ruszającej się na ziemi, w której jest dusza żywiąca; wszelka jarzyna ziela będzie ku pokarmowi; i stało się tak.
Komentarz
- W której jest dusza żywiąca – Wyraz hebrajski: nephesz [H5315] znaczy, dusza, to, co oddycha, żywa istota, obdarzona życiem, czuciem, istota z czuciem jak człowiek[1]
Przypisy
- ↑ E-325, E-348
1:31 I widział Bóg wszystko, co uczynił, a oto było bardzo dobre; i stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień szósty.
Komentarz
- I widział Bóg co uczynił – Nie tylko zaczął czynić, ale zupełnie uczynił[1]
- Było bardzo dobre:
- Adam był tak fizycznie, jak umysłowo i moralnie doskonałym[2]
- Adam był synem Bożym[3]
- Człowiek bynajmniej nie jest zabytkiem z czasów przedhistorycznych, aby był niższego gatunku od tego, jaki istnieje obecnie, lecz pokazuje wyraźnie, że człowiek odpadł od doskonałości[4]
- Ziemia jest dla człowieka dobrą spiżarnią obfitych błogosławieństw, odpowiednim miejscem do wykonania jego władzy, dla ćwiczenia i rozwoju jak również miejscem panowania wiecznej szczęśliwości[5]