Księga Psalmów - rozdział 129

129:1 Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

129:2 Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

129:3 Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

129:4 Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

129:5 Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

129:6 Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

129:7 Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

129:8 I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.